Falaise – My Endless Immensity

Tweede langspeler van het Italiaanse Falaise, een duo dat via A Sad Sadness Song zijn nieuwe digi de wereld instuurde. ASSS is eigenlijk ATMF. ATMF is eigenlijk Aeternitas Tenebrarum Musicae Fundamentum. Nu bent u weer op de hoogte. Falaise maakt naar eigen zeggen atmosferische post-black.

Dat laatste kan ik beamen, al zou ik het zelf benoemen als shoegaze/post-black. Bijzonder snelle en schelle post-black, met enerzijds gure blackscreams en blasts, anderzijds heel veel tremelo en gevoelige post-rockgitaren. Een bezige bas hoort er steevast bij. In tegenstelling tot veel schamele Amerikaanse pogingen, ben ik deze keer wel gewonnen voor de mengeling van intieme post-rockgitaren en extreem melancholische black metal, omdat ze niet “overdone” zijn, en omdat het behoorlijk hard gaat. Zelfs de Amesoeurs-cover Les ruches malades is degelijk, terwijl dat in feite een nummer is waar je het beste afblijft, omdat het onovertrefbaar is. Het Fursy Teyssier-achtige artwork van Here Irrwisch is opnieuw een schot in de roos en even opvallend als dat van Lotus Thief trouwens. Mooi. Net als dit Falaise, één van de betere releases van ATMF, of ASSS, zo u wil.

Shoegazende post-blackies, slaat uw slag.

Score:

79/100

Label:

A Sad Sadness Song, 2017

Tracklisting:

  1. Nightgaze
  2. The Embrace of Water
  3. You Towards Me
  4. Crimson Clouds
  5. Dreariness
  6. The Abyss
  7. Sweltering City
  8. Pristine Universe
  9. A Veil of Stars
  10. Les ruches malades (Amesoeurs-cover)

Line-up:

  • Lorenzo Pompili – Gitaar, Basgitaar
  • Matteo Guarnello – Keel, Keyboard, Drums

Links: