Face Down – The will to Power
Black Lodge – November 2005
Als je al een aantal jaren redelijk suksesvol bent als band en na een flink aantal wijzigingen in de line-up uiteindelijk je zanger de benen neemt naar een andere band omdat hij denkt daar meer naam en faam te kunnen maken, dan is er reden genoeg om met de band te stoppen. Dat gebeurde dus ook met het Zweedse Face Down. Des te verrassender is dan ook de come back van deze band na jaren van afwezigheid. Zanger Marco Aro is terug na zijn uitstapje naar The Haunted en men gaat weer door, waar men 5 jaar geleden gebleven was. Dat wordt bevestigd met het uitbrengen van dit nieuwe schijfje The will to Power
Black Lodge levert een promo af, waar velen een voorbeeld aan kunnen nemen. Naast alle tracks van de nieuwe cd is er ook een volledig promotiepakket op te vinden met veel informatiemateriaal en foto’s. Dat maakt het werk van een reviewer een stuk eenvoudiger. Maar natuurlijk gaat het vooral om de muziek. De muziek van de band blijkt niet gemakkelijk onder een hoedje te vangen. Iedere reviewer uit heden en verleden heeft er zo zijn eigen kijk op. De meest voorkomende noemer is thrash metalcore, dus laten we het daar maar op houden. Mij maakt het allemaal niet zo heel veel uit hoe het genoemd wordt. Deze Zweedse band zet een stevig stukje muziek neer. Mij weten ze niet echt de hele tijd te overtuigen. Daarvoor vind ik de productie niet goed genoeg en het materiaal biedt mij wat te weinig variatie om er de hele tijd van te genieten. Toch is het zeker geen slechte cd, naar mijn idee.
Marco is lekker bij stem en wordt dan ook gebruikt als stralend middelpunt in de productie. Zijn stem staat wat laag in de mix en samen met de stevige bass en bass drums maakt het de muziek wat eentonig hier en daar. Dat de moordende gitaar riffs en de rest van de stevig doorstuwende drums wat verder naar achteren staan en zo hier en daar tot een totale brei gemixed zijn, vind ik persoonlijk jammer. Met wat meer creativiteit bij het mixen, was dit een veel beter album geworden. Wat dat betreft een gemiste kans, wat mij betreft. Wat overblijft is een stevig stuk muziek, waarbij het hoofd automatisch heen en weer gaande bewegingen maakt. The Delusion met zijn maffe gitaareffecten en het met heftige bass doorspekte heroin vind ik de sterkste nummers op deze cd
Zwakke nummer staan er niet op deze cd. De cd is wat minder spannend als hij zou moeten zijn en mij lukt het niet om mijn aandacht er de hele tijd bij te houden. Als je maar een paar nummers na elkaar draait en dan even wat anders lukt dat wel. Toch is het zeker geen slechte plaat dus en zeker een hele aardige come back van Face Down. Maar ook toch niet helemaal de topper waar ik op gehoopt had, al valt er toch wel genoeg te genieten.
Tracklist cd:
- Drained
- Blood Tiles
- Heroin
- Insanity
- Will to Power
- Grey
- Heretic
- The Delusion
- War Hog
- The Unsung
Line-up:
- Marco Aro – Vocals
- Joacim Carlsson – Guitars & Vocals
- Erik Thyselius – Drums
- Joakim Hedestedt – Bass
Links: