Exoneration is een Amerikaans/Nederlands duo dat zich niet alleen gevonden heeft in het uitdragen van de christelijke boodschap maar ook in de muziek. Het duo brengt melodische metalcore in de stijl van de vrienden van Killswitch Engage, Times Of Grace en afgeleiden, althans dat doet de promotekst ons geloven. Dit Monuments To Nothing is voor mij een eerste kennismaking met deze twee heren die hun album via Rottweiler Records uitbrengen.
De band heeft er nog wat extra volk bijgesleurd. In het vocale compartiment dan, want op de drumkruk zit geen fysieke verschijning als ik het goed heb. Gastkeelreutels worden voorzien in het nummer Basilisk door Candlebearer. In Where Else Should We Go komt een zeker Hillyn voorbij. Nu, een band als Killswitch Engage en ook een Times Of Grace zijn natuurlijk monumenten in de melodische metalcore. Ik stel me de vraag hoe de muziek van dit Exoneration bij me binnenkomt. We gaan het zo te weten komen.
The Abyss We Crown start in ieder geval ultrabrutaal. Je hoort meteen dat de drum uit een programmeerdoosje komt. Maar ook dat de stembanden van de heer Zijp van alle markten lijken thuis te zijn behalve de cleane partijen dan welteverstaan. In dit eerste nummer worden ze meegenomen tussen de brute vocalen door maar dat werkt toch niet in mijn oren. Er zitten ook heel wat deathcore-invloeden verstopt in de nummers. Luister maar eens naar de gitaarpartijen in Thorn of Cope.
Als de heren brutaal en agressief spelen lijkt er weinig aan het spreekwoordelijke handje te zijn. Nochtans is de veelheid aan vocalen en zijn de weinig verhalende en te weinig pakkende gitaarlijnen iets waar je rekening mee moet houden. Nummers als Birth By Death of Soul Of A Great Warrior schieten in mijn ogen zo hun doel voorbij. Basilisk is dan wel weer een nummer dat iets of wat blijft hangen door zijn Lorna Shore-achtige partijen. Meezingbare refreintjes, flitsende soleerpartijen zoals bij Killswitch Engage hoor je op deze release wel niet, een vergelijking maken is dan ook uit den boze.
Ik denk dat de heren zich op vocaal gebied toch even moeten herbronnen. Versta me niet verkeerd. zolang de brutale keelklanken aan het roer staan lijkt er weinig of niks mis te gaan, maar die cleane lijnen zijn gewoon verschrikkelijk. Jongens toch. Ik stel voor dat er ofwel wat zangles wordt gevolgd of dat iemand anders de boel even overneemt. Ik raad dit Exoneration ook aan toch iemand fysiek op de drumkruk te zetten maar ook dat zal geen sinecure zijn. Verder heb ik de indruk dat de heren niet heel goed weten hoe ze van hout pijlen moeten maken of waar de klepel van de klok nu precies moet hangen en dat is jammer.
Score:
45/100
Label:
Rottweiler Records, 2025
Tracklisting:
- The Abyss We Crown
- Thorn
- Birth By Death
- This Goodbye
- Psalm 115
- Basilisk
- Soul Of A Great Warrior
- Cope
- Martyr
- Where Else Should We Go
- Unfettered
Line-up:
- Corey Stiles – Zang, gitaar, programmering
- Arnaud Zijp – Zang, programmering
Links: