Geschreven door Joost Aarts op 21-01-2022 om 22:27.
Het Amerikaans/Finse duo bestaande uit gitarist Joonas Honkanen en vocalist/drummer Jad Batrouny laten sinds 2016 een pot dikke brutal deathmetal horen onder de bizarre bandnaam Eradication of the Unworthy Infants ofwel EOUI. Enig onderzoek van uw recensent naar de tekstuele beleving doet het vermoeden (kijk naar de albumhoes) bevestigen. Pittige, maatschappijkritische teksten zijn er te horen op dit debuutalbum. Niet van al te hoogstaand niveau, dat moet worden gezegd. Maar ach wat geeft dat, dit zou volgens de promo de nieuwe, nooit eerder gehoorde deathmetaltrukendoos moeten zijn. Nou dat bepalen wij bij zwaremetalen altijd zelf nog wel. Live laten de heren zich bijstaan door bassist Tino Oksala en drummer Pablo Rojas om zijn verziekte geluid ten gehore te brengen.
Op Change Is Good (dat kan ik alleen maar beamen) rammelen de heren er in vierendertig minuten flink op los. Relatief korte nummer, klokken boven de drie minuten is een uitzondering, met ultrasnel drumwerk, afwisselende schreeuwen, ranselend speenvarkengegil en hardcore-achtige gezangen is de mate van afwisseling knap gebracht. Lompe, doch nergens overstuurde gitaren vullen het geheel aan. In de meeste gevallen vrij simpel met zo nu en dan wat aardig hoek- en smijtwerk. Over de gehele linie gaat het van bands als Deicide (Blastocyst met name het stemgeluid doet denken aan de heer Benton) tot het meer slam-achtige materiaal van een band als Kraanium (Nuclear Meltdown). Die laatste genoemde band benaderen is geen sinecure, want dat is toch echt wel raken aan de topdivisie van de brutal deathmetalbands als je het mij vraagt. Dat niveau bereiken de heren van EOUI dan ook niet. De korte breakdowns en slam zijn doorheen het album evenwichtig en goed doordacht geplaatst. Met een zuivere geluidsafstelling en zonder enige overbodige opsmuk is Change Is Good in zijn geheel goed hoorbaar. Er zijn nauwelijks momenten van echte gorigheid of macabre uitspattingen. Okay in het beste geval is het een verziekt geluid zoals ik al eerder aangaf, niet grensverleggend, maar zeker wel te versmaden. Lomp, uitbundig, snel met vooral veel gevoel voor slam, zo zou ik dit EOUI nog het beste kunnen omschrijven. Ik denk dat dit werk live beter tot zijn recht komt dan op plaat, want het leent zich zeker voor de betere moshpits.
Score:
76/100
Label:
Wormholedeath, 2022
Tracklisting:
1. In the Dust
2. Sacrilege
3. Blastocyst
4. Watching It Fall
5. Dues
6. Among the Hordes
7. Crocodile Tears
8. Inhumane
9. Nuclear Meltdown
10. Calamity
11. Dissociative
12. Eradication of the Unworthy Infants
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
