Envy – Atheist’s Cornea
Rock Action Records, 2015
Atheist’s Cornea is het zesde album van de Japanse band Envy. Dat de band Japans is blijkt niet direct vanaf het eerste nummer. De eerste twee nummers zijn dusdanig dat niet echt opvalt dat er een andere taal dan Engels gezongen wordt. Als je trommelvliezen de zanglijnen al iets beter filteren dan hoor je wel dat het iets anders is, maar de meeste onder ons zullen toch niet snel de Japanse taal herkennen. Tot bij het derde nummer hield ik het op iets van Portugees. Dit nummer opent met een gesproken stuk tekst waardoor ik maar even op zoek ging naar de oorsprong van deze band, dat bleek dus Tokio te zijn. Is dit een probleem? Nee, bij een significant deel van de albums die op deze site besproken worden is het Engels niet de gebruikte taal. Hoeveel Scandinavische bands gebruiken hun moedertaal niet? Om maar niet te spreken van een aantal Zuid-Amerikaanse bands die het in het Portugees doen. Bands die het echt sinister willen houden schromen niet om zich in het Latijn uit te drukken. Japans klinkt in tegenstelling tot deze talen dan weer net iets minder gebruikelijk maar dat went desondanks erg snel. Dat de songtitels in het Engels zijn maar de teksten in het Japans wil ik, ondanks dat ik de keuze uit commercieel oogpunt wel begrijp, toch als puntje van kritiek melden. We zullen nu waarschijnlijk nooit weten waar Shining Finger over gaat, maar misschien is dat wel beter ook. Laten we het er maar op houden dat we dit liever hebben dan een niet-Engels-talige band waarbij je aan het accent al hoort dat ze niet in hun eigen taal zingen. Daar kennen we er helaas ook genoeg van.
Wat vervolgens aan de zang opvalt is dat de zanger erg aan Derrick Green van Sepultura doet denken. Dan nog niet eens zozeer qua geluid maar de zanglijnen komen behoorlijk overeen. De muziek op Atheist’s Cornea zit in het straatje van het soloproject van Devin Townsend. Nu is dat een enorm brede straat, maar het geeft wel aan dat de sfeer- en tempowisselingen van de individuele nummers mooi in balans zijn. Het nummer Ticking Time and String is bijvoorbeeld voorzien van fraaie keyboard- en/of vioolarrangementen die het nummer naar een hoger niveau tillen. Die zojuist genoemde balans mis ik echter een beetje over het gehele album heen. Met alleen al een iets andere nummervolgorde was hier volgens mij nog wel wat meer te winnen geweest voor Envy. Sommige nummers missen ook wat aan eigen identiteit. Het eerder genoemde derde nummer en Footsteps in the Distance zijn bijna inwisselbaar. Beide nummers kennen gesproken passages en zijn ook voorzien van een vrijwel zelfde opbouw en tempo. Vervolgens komen in het slotnummer, waar een Tiamat-feel overheen hangt, ook weer gesproken passages langs. Aan de ene kant ben ik blij dat ik niet 40 minuten lang moet denken aan een grote kerel met dreadlocks, maar ik heb echt een paar keer moeten kijken of ik niet per ongeluk mijn repeatfunctie aangezet had.
Over het geheel gezien hebben we hier te maken met best wel een behoorlijke plaat maar er zijn ook nog wel wat puntjes waar deze heren misschien nog eens over moet nadenken. De drummer krijgt van mij tenslotte nog een dikke pluim.
Tracklisting:
- Blue Moonlight
- Ignorant Rain at the End of the World
- Shining Finger
- Ticking Time and String
- Footsteps in the Distance
- An Insignificant Poem
- Two Isolated Souls
- Your Heart and My Hand
Line-up:
- Tetsuya Fukagawa – zang
- Nobukata Kawai – gitaar
- Masahiro Tobita – gitaar
- Manabu Nakagawa – bas
- Dairoku Seki – drums
Links: