Het Noorse Enslaved behoeft nog weinig introductie. De heren genieten na een carrière van meer dan 25 jaren dezelfde status als de goden die ze bezingen. Iedereen heeft wel zijn of haar favoriete periode/album van de band en voor mij zijn Below the Lights, Ruun en Riitiir de absolute hoogtepunten uit hun discografie. Veel nieuwe fans omarmen de progressieve saus waarmee Enslaved de viking metal kruidt, voor oude fans is er nog net genoeg (of net te weinig) black metal om van mee te genieten.
E, gewoon E, zo heet de nieuwste van Enslaved. De opvolger van het uitstekende, maar weinig wereldschokkende, In Times, compenseert de korte titel door de luisteraar enkele lappen muziek voor te schotelen van tussen de 7 en de 10 minuten. Het is natuurlijk eigen aan de progressieve stroming binnen de metal om nummers liefst zo lang mogelijk te maken (zie ook Opeth), maar het maakt het niet altijd eenvoudig om je aandacht erbij te houden.
Opener Storm Son en het enerverende Hiindsiight verzanden in de progressieve elementen. Dat maakt het heel moeilijk om de nummers tot het einde uit te luisteren. Veel beter gaat het wanneer de band, en zeker Kjellson, voluit durven gaan. Het drieluik The River’s Mouth, Sacred Horse en Axis of the Worlds tillen dit album op een niveau dat we van Enslaved kunnen aanvaarden.
Hoewel ik dit album zeker niet slecht wil of kan noemen, stelt E me aan het einde van de rit teleur. Verschillende nummers lopen verloren in hun eigen slimmigheden en voor het eerst wordt het progressieve verhaal me even te veel. Het valt me zwaar dit te schrijven, maar deze van Enslaved gaat mijn jaarlijst niet sieren.
Score:
80/100
Label:
Nuclear Blast, 2017
Tracklisting:
- Storm son
- The River’s Mouth
- Sacred Horse
- Axis of the Worlds
- Feathers of Eolh
- Hiindsiight
- Djupet
- What Else Is There? (Röyksopp cover)
Line-up:
- Ivar Bjørnson – gitaar, keyboard, backing vocals
- Grutle Kjellson – vocalen, bas
- Arve Isdal – gitaar
- Cato Bekkevold – drums
- Håkon Vinje – Keyboard, vocalen
Links: