Earl Greyhound – Suspicious Package
Suburban Distribution, 2010
Als Nestor van deze club kan en mag ik af en toe nog wel eens iets schrijven over die goeie ouwe tijd. Mijn muzikale jeugd lag in de eind zestiger, begin zeventiger jaren van de vorige eeuw. Dat alles toen beter was is natuurlijk klinkklare nonsens, maar het is wel een feit dat de muziek uit mijn pubertijd diepe indruk op mij heeft gemaakt en me uiteindelijk in mijn muzikale smaak gevormd heeft. Dat zegt niet alles, want op een leeftijd dat anderen op de kleinkinderen passen loop ik toch nog maar mooi mee in de redactie van Zware Metalen en geniet nog ten volle van de hardere klanken. Op mijn leeftijd krijg je dan wel weer de plaatjes toegeschoven die niet geheel en al in het metalvakje passen. De nieuwe cd van Earl Greyhound is zo’n geval. Suspicious Package heet ‘ie en net als zijn voorganger is het weer een bijzondere plaat geworden.
Earl Greyhound begon als duo in de USA in 2002. Daar werd later een geschikte drummer bij gevonden en dus ging men als trio verder. In 2005 kwam de cd Soft Targets uit, die enthousiast werd ontvangen. Nu ligt dus de opvolger in de schappen. Earl Greyhound is een soort van tijdmachine. Deze muzikale hippies nemen je mee terug in de tijd en gooien allerlei muziekjes en muziekstijlen door elkaar. Even husselen en je hebt een verrassend en vernieuwend geluid te pakken.
Deze tweede cd van de band is wat mij betreft een behoorlijke verrassing. Er wordt minder naar de Engelse bandjes uit de zestiger en zeventiger jaren teruggegrepen en nog meer met stijlen gespeeld. Classic rock in optima forma. Jefferson Airplane meets Led Zeppelin, Hawkwind en Robbie Williams, en dan ben ik er vast nog wel een tiental vergeten. Qua songwriting en productie zit het allemaal prima in elkaar en over het algemeen trekt men iets harder van leer als op het debuut, ook al wordt het vrijwel nergens iets dat op hardrock of metal lijkt.
Suspicious Package is, zeker voor de liefhebber, een verrassend aardige cd geworden. Instrumentaal en vocaal worden hele aardige resultaten bereikt. Geen originele noot te vinden en een beetje soft naar mijn smaak, zeker daar waar het echt op onze Robbie lijkt. Maar zeker voor de rollator-rockers onder ons is Earl Greyhound het uitproberen waard.
Tracklisting:
- The Eyes Of Cassandra (Part 1)
- The Eyes Of Cassandra (Part 2)
- Oye Vaya
- Ghost And The Witness
- Shotgun
- Holy Immortality
- Sea Of Japan
- Black Sea Vacation
- Bill Evans
- Out Of Air
- Misty Morning
- S.O.S. (bonus)
- It’s Over (bonus)
- I’m The One (bonus)
Line-up:
- Matt Whyte – guitar, voice
- Kamara Thomas – bass, voice
- Big Ricc Sheridan – drums
Links: