Een Frans/Nederlandse blackened deathmetalband met een Duitse naam en zijn roots in de dark ambient muziek, dat klinkt als een interessant pakket, n’est-ce pas? Nou, dat is het zeker! De blackies van DunkelNacht presenteren Empires of Mediocracy, hun derde studioalbum.
Met invloeden uit de roots, maar ook uit Poolse extreme metal en Scandinavische black metal, verwacht ik hier een unieke, verfrissende en snoeiharde plaat. Vanaf de eerste noot is duidelijk dat dit wel goed komt! De opener, Relentless Compendium, begint met wat klinkt als het laden van een geweer (?) en wel heel erg laag klinkende gitaren die al shreddend het intro beginnen. M.C. Abagor klinkt zo rot en grauw als maar kan en qua klank doet hij mij behoorlijk denken aan Peter Tägtgren (Hypocrisy, ex-Bloodbath). De gitaarriffs zijn een combinatie van heerlijk brute, lompe death naar het meer technische vlak. Van dissonante stukken naar licht polyritmisch brengt het ook een fijne afwisseling en is het gelijk vanaf het eerste nummer al een exploratie.
De exploratie zet voort in nummer twee, Servants. Hier vinden we nog steeds brute death met een vleugje black, maar ook een stukje meer melodie. Als ik mij ook niet vergis, hoor ik hier zo halverwege een drummaat waar een blastbeat wordt gecombineerd met een langzamer tempo, aangegeven door de snaredrum. Ik heb dit pas een enkele keer een drummer horen doen (Dan Presland van Ne Obliviscaris) en was compleet ondersteboven van de vaardigheden en de techniek! Dat verdient een mega groot compliment voor drummer Tegaarst!
So far, so fucking good! Het is duister, ruig en ronduit een feestje om naar te luisteren. De atmosfeer is heerlijk grimmig, lichtelijk melancholisch en toch weet men een paar keer een aantal majoor akkoorden en riffs er in te verwerken, alsook een melodisch tintje. De gitaarpartijen zijn briljant geschreven en bieden een breed spectrum aan verschillende klanken en vaardigheden. Opvallend op het album is ook de klank van bassist Alkhemohr: ein-de-lijk een blackened deathmetalband waar de baspartij een prominente plaats heeft in de mix! Normaliter voert in dit genre de basgitaar vaak de ondertoon, samen met de kickdrums, maar op dit album verdient de basgitaar het om gehoord te worden.
Nog even een paar hoogtepuntjes uitlichten: Verses and Allegations is echt een beuker van een plaat! De titeltrack breekt met een stormram de deur in en slaat alle aanwezige hoofden aan gort, een zodanig knallend begin heeft het. De energie in deze track is ook erg fijn. In het laatste nummer zitten wat riffs die meer dan eens doen denken aan de grimmigheid en het benauwende gevoel dat de Poolse blackened deathmetalband Behemoth zo goed en krachtig kan brengen. Een prima stukje compositie, dus!
Ik moet bekennen dat ik DunkelNacht aanvankelijk niet kende, maar wat een album om het metalzieltje van uw trouwe redacteur te winnen, zeg! Empires of Mediocracy gooit heel hoge ogen en intrigeert van begin tot eind. Het is verfrissend doch pleuris hard en menig fan van Behemoth, Belphegor en soortgelijke bands zullen dan ook smullen van deze plaat. Rest mij nog een laatste vraag aan de bandleden: wanneer treden jullie op in Nederland? Deze kersverse fan zou u graag willen aanschouwen!
Score:
81/100
Label:
Non Serviam Records, 2019
Tracklisting:
- Relentless Compendium
- Servants
- Eerie Horrendous Obsession
- Amongst the Remnants of Liberty
- Verses and Allegations
- Empires of Mediocracy
- The Necessary Evil
- Non Canimus Surdis
Line-up:
- M.C. Abagor – Zang
- Heimdall – Gitaar, programmering
- Alkhemohr – Basgitaar, zang
- Tegaarst – Drums
Links: