Dool – Summerland

Geschreven door op 19-04-2020 om 21:55.

Eerst het slechte nieuws: wie gehoopt had om Dool deze zomer op festivals te zien is eraan voor de moeite. Een niet nader genoemd vleermuizenvirus heeft roet in het eten gegooid. Toch is er ook goed nieuws te melden want Dool kwam aanzetten met een nieuw album en noemde deze bijna profetisch Summerland. De fans zullen deze zomer dus niet helemaal op droog zaad komen te zitten. Namens Zware Metalen kreeg ik de kans om deze plaat te recenseren. Bedankt daarvoor collega’s, want deze plaat is werkelijk fenomenaal.

Mijn verwachtingen lagen al hoog vooraleer ik de eerste single te horen kreeg, dus de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik niet helemaal objectief ben. Ik ben namelijk al een fan van het eerste uur. Indien de bandleden morgen op het podium zouden verschijnen met een gebruikte luier op hun hoofd, zou ik het waarschijnlijk nog steeds allemaal fantastisch vinden. Beluister dus zeker zelf eens deze plaat en vorm er je eigen mening over. Jouw favoriete metal e-zine had trouwens een boeiend gesprek met frontvrouw Ryanne van Dorst. Zeker de moeite waard om eens te lezen!

Eigenlijk hoef ik deze band niet meer voor te stellen, maar goed, even kort dan maar. Uit het as van The Devil’s Blood herrees Dool zo’n vijf jaar geleden. De debuutplaat Here Now, There Then sloeg direct in als een bom en de band verzamelde al snel een hele roedel fans rond zich. Dit groeit nu eenmaal organisch wanneer je kwaliteitsmuziek weet te koppelen aan een knaller van een livereputatie. Er bestaan in onze lage landjes niet veel bands die zo’n atmosfeer kunnen oproepen met zowel hun albums als hun optredens. Maar al te vaak raak je in één van de twee ontgoocheld.

Summerland opent met Sulphur & Starlight, een nummer waarvan ik niet snap dat deze als eerste single fungeert want dit is voor mij één van de mindere songs op de plaat. Tegelijk geeft dit ook weer hoe sterk de plaat is! Het hit-gehalte van deze song ligt immers heel hoog. Het is dan ook een echte oorwurm.

Met Wolf Moon trapt Dool wat mij betreft het album pas echt op gang. De sound van dit nummer is exemplarisch voor de volledige plaat. Op Summerland gaat de band immers verder op het pad dat jaren terug werd ingezet. De nostalgische hardrock wordt nog steeds gekoppeld aan een dromerige progmetal. Giet daar wat doom metal en psychedelische rock over en je verkrijgt een sound die me harder aantrekt dan een hamsteraar naar een pak WC-papier wordt gezogen. Over psychedelisch gesproken, de manier waarop God Particle wordt ingezet vertoont alle symptomen van een LSD-trip. Een oosters getinte, sitarachtige intro brengt me terug naar de jaren ’60. Een kleine twee decennia voor ik geboren werd, maar het lijkt alsof ik allemaal zelf meemaakte.

Met de titeltrack Summerland en A Glass Forest krijgt de luisteraar de tijd om achteruit te zakken. Mikael Åkerfeldt kan niet anders dan jaloers zijn dat hij deze nummers niet schreef. Terwijl ik de plaat over me heen laat gaan valt me op dat zangeres Ryanne van Dorst haar stem rijper klinkt dan op de debuutplaat. Wat een powerwijf zeg! Met zo’n frontvrouw zit je als band gebeiteld. Nu niet dat de overige bandleden het laten hangen natuurlijk. Het gitaarwerk van Polak en nieuwkomer Iskandr (Turia) is bijvoorbeeld klinisch precies, sfeervol en bij momenten krachtig genoeg om de kippen in de tuin gekookte eieren te laten leggen. Koppel hier het strakke ritme van drummer Haring en bassist van der Wal aan vast en je maakte zonet de perfecte cocktail om ieder feestje mee op gang te trappen. Wat klinkt de basgitaar ook heerlijk door. Ik kan me niet herinneren dat dit op de vorige plaat zo goed te horen was.

De plaat wordt afgesloten met wat mij betreft het beste nummer van het volledige album. Dust & Shadow heeft alles in zich om een Dool-klassieker te worden. Het lied kent een opbouw die aanvoelt alsof je in een roetsbaankarretje omhoog wordt getrokken. Je weet dat er wat zit aan te komen en spanning begint zich reeds op te bouwen. Met een krachtige riff komt de song vervolgens op gang en je wordt als luisteraar mee de afgrond ingetrokken. De ritmewisselingen zijn subliem en maken de loopings waar de song je in meeneemt des te leuker. Het einde van het nummer is te vergelijken met vuurwerk op Nieuwjaar. De plaat wordt echt feestelijk afgesloten, op een hoogtepunt zoals dat verdorie hoort. Serieus, dit nummer heeft een uur op repeat gestaan. Niet slecht voor iemand die constant nieuwe prikkels nodig heeft om zijn aandacht erbij te kunnen houden.

Summerland heeft feitelijk alles in zich wat mijn laatste twee ex-vriendinnen niet hadden: diepgang, spanning en je wilt niet dat het eindigt. Summerland kent ook een perfecte timing wat tempowisselingen betreft en de sound klinkt vergeleken met de vorige plaat best helder. Nee, als je bands als Soen, Anathema, Katatonia of het Opeth van de laatste jaren weet te appreciëren zal je dit nieuwste album van Dool vast en zeker al hebben beluisterd. Indien niet dan weet je weer wat gedaan tijdens deze lockdownperiode: opleggen die handel! Of beter nog, koop het album en steun de lokale bands die het zo moeilijk hebben in deze Coronatijden.

Score:

88/100

Label:

Prophecy Productions, 2020

Tracklisting:

  1. Sulphur & Starlight
  2. Wolf Moon
  3. God Particle
  4. Summerland
  5. A Glass Forest
  6. The Well’s Run Dry
  7. Ode To The Future
  8. Be Your Sins
  9. Dust & Shadow
  10. Khione (bonustrack)
  11. The Ascent To Summerland (bonustrack)

Line-up:

  • Micha Haring – Drum
  • JB Van Der Wal – Basgitaar
  • Nick Polak – Gitaar
  • Omar Iskandr – Gitaar
  • Ryanne van Dorst – Zang/Gitaar

Links: