Negende album voor het Franse melodeath gezelschap Destinity, een band die ik tien jaar geleden leerde kennen middels Resolve in Crimson. Het heeft effectief zo lang geduurd eer er nieuw materiaal uitkwam van deze heren, die er tussen 2014 en 2018 de brui aan gaven. Blij dat ze terug samen zijn: het is namelijk één van de lekkerste Dark Tranquillity-adepten die ik ken, één van de beste Göthenborg-klonen buiten Zweden en één van de sterkste riffdragers als je houdt van melodeath uit het Hoge Noorden.
Kwalitatief zeer hoogstaande gitaargerichte Göthenborg-metal, progressief en snel, met een houdbaarheidsdatum die ver in de toekomst ligt. Echte catchy momenten heeft het niet, melodieën ga je niet meezingen, uitschieters zijn er niet, maar je luistert In Continuum wel makkelijk in zijn geheel weg zonder nummers te skippen en je wordt niet gestoord door kitscherige keys. Ik heb hier opnieuw niets negatiefs over te zeggen in feite. Voer voor genreliefhebbers.
Score:
80/100
Label:
Crimson Productions/Season of Mist, 2021
Tracklisting:
1. The Sand Remains
2. Reject the Deceit
3. Reflections
4. Shadows
5. Dawn Never Breaks
6. Architect of Light
7. A Lucid Strain
8. Snakepit
9. Salvation
Line-up:
- Mick Caesare – Keel
- Stephan Barboni – Gitaar
- Seb V.S – Gitaren, orkestraties
- David Richer – Bas
- Florent Barboni – Drums
Links: