Decapitated – Cancer Culture

Nee joh, staat de nieuwe Decapitated gewoon nog onbezoedeld in de promolijst te pronken! Als een achtergelaten rashond in een smoezelig asiel, die geduldig zit te wachten tot iemand hem uit zijn lijden komt verlossen en meeneemt naar een nieuw, warm thuis. Al kunnen we dat lijden in dit geval vervangen door genieten natuurlijk. Ach, we hebben hem vast over het hoofd gezien. Erg vergevingsgezind is dit Poolse gezelschap echter niet. We worden er namelijk met kop en haren bijgetrokken en zonder pardon onder de guillotine gesmeten. Wees bereid uw verstand en hoofd te verliezen. Decapitated laat met Cancer Culture album nummer acht op de wereld los.

Voordat we overgaan naar de muziek, zullen we eerst de formaliteiten afhandelen. Deze Poolse sloopmachine gaat al enige tijd mee. De band werd opgericht aan het einde van de jaren negentig en bracht in 2000 zijn eerste langspeler uit. De reis naar vandaag de dag wordt gekenmerkt door turbulentie en tegenslagen, met het overlijden van drummer Vitek in 2007 als absolute dieptepunt. Telkens wist de band zich echter opnieuw op te richten, met een immer veranderende ploeg aan welgetrainde manschappen in de gelederen. De enige constante factor in het verhaal is het laatste overgebleven originele lid Vogg, die alle gitaren op dit nieuwe werk voor zijn rekening heeft genomen. Ook vocalist Rasta mag inmiddels tot het meubilair gerekend worden, sinds hij in 2009 de plek achter de microfoon heeft ingenomen. De positieve noot aan dit verhaal is dat het roerige verleden nooit een effect heeft gehad op de kwaliteit van de muziek. Toegegeven, niet iedereen is het helemaal eens met de koerswijzigingen die hier en daar zijn gemaakt, maar je kunt niet altijd iedereen tevreden houden. Volgens mij is het tijd om naar de muziek te gaan.

We krijgen zevendertig minuten aan nietsontziende groovende metal te verduren, uitgesmeerd over tien nummers. De tierelantijntjes zijn dus ook deze keer achterwege gelaten. We kunnen vooraf al direct wat vergelijkingen trekken met Pantera, Lamb of God, en een vleugje Gojira met een aroma van Trivium. Ook Meshuggah mogen we niet vergeten overigens. Opener From The Nothingness With Love is een nietszeggende opwarming voor het opvolgende titelnummer. Ach ja, de kop is er in ieder geval af. Cancer Culture weet echter vervolgens met militaire precisie je schedel los te trekken van de bovenste nekwervels. Groovende beukerij, industrieel klinisch gitaargeweld en swingende metalcore laten de tijd vervliegen. Ik heb zo’n gevoel dat er een diepere, maatschappelijke boodschap in de teksten zit, maar daar kan ik me geen moment om bekommeren. Zeker niet als Just A Cigarette nog maar eens het bewijs levert dat Decapitated snapt hoe je brute metal op een heerlijk catchy manier moet brengen.

De beklijvende melodieën staan in lekker contrast met hoekige riffs en snelle thrashy passages. Nieuwkomer James Stewart (onder heel veel andere bekend van Vader) verdient daarbij een meer dan eervolle vermelding voor zijn belachelijk strakke trommelwerk. Zeker in de snelle, technische passages (zoals op Suicidal Space Programme, dikke aanrader ook) laat hij horen over een goede arm-beencoördinatie te beschikken en de muziek naar een hoger niveau te kunnen tillen. In de tussentijd mogen Tatiana Shmayluk (Jinjer) en Robb Flynn (Machine Head) hun kunsten ook nog tonen in het sterke middenstuk van het album. Volgens mij hebben we alle noemenswaardige onderdelen daarmee wel behandeld en de hoofd- en bijzaken van elkaar weten te scheiden.

De conclusie van dit verhaaltje is natuurlijk een inkoppertje. Het dak blijft erop, maar je kop gaat eraf. Oké, het dak gaat er ook af. Decapitated laat met dit Cancer Culture horen nog lang niet uitgespeeld te zijn. Met dit laatste werk steken ze ook nu weer met kop en schouders boven het maaiveld uit. Ik zeg: aanzwengelen die hap!

Score:

85/100

Label:

Nuclear Blast, 2022

Tracklisting:

  1. From The Nothingness With Love
  2. Cancer Culture
  3. Just A Cigarette
  4. No Cure
  5. Hello Death
  6. Iconoclast
  7. Suicidal Space Programme
  8. Locked
  9. Hours As Battlegrounds
  10. Last Supper

Line-up:

  • Rasta – Zang
  • Vogg – Gitaar, basgitaar
  • James Stewart – Drums

Links: