Death SS – Resurrection
Scarlet Records, 2013
Death SS mag zich zeker bij een select groepje bands voegen daar het de twijfelachtige eer heeft dat het de (mede-)uitvinder van het horror-rockgenre is. Eind jaren tachtig van de vorige eeuw kwam de band met de eerste opnames naar buiten, maar datzelfde decennia was ook een tijd waarin de shock-rock in zijn hoogtijdagen zat. Daarom liggen de twee genres wat minder ver uit elkaar dan in eerste instantie lijkt. Horror is ook shocking, shocking kan horror zijn. Het geluid op Resurrection heeft daarom vele facetten van beide werelden. Je zou er wat Alice Cooper in kunnen herkennen, misschien wel wat van Marylin Manson ook, maar vooral een stevig heavymetalgeluid, spookachtige ingrediënten, Axxis, maar dan rauwer, Wednesday 13, Rob Zombie. Zonder de melodie en rust uit het oog te verliezen overigens, want het is geen opgeblazen horrorcircus zoals Cradle Of Filth. Voor de horroratmosferen zorgt de overkoepelende term synth-rock wel, want de muziek is ook niet angstaanjagend maar catchy te noemen, mede door de toetsendeuntjes.
Death SS heeft even op zijn gat gelegen, vandaar de toepasselijke albumtitel. De band is helaas dan weer niet in een nieuw jasje verrezen. Alsof de tijd nooit vooruit is gegaan eigenlijk. Daarom haalt dit album ook maar een zeer gemiddelde score. De muziek is uiteindelijk te klinisch en met veel te weinig persoonlijkheid om er een uur naar te luisteren. Misschien had de band zich toch nog maar een keer om moeten draaien in het graf.
Tracklisting:
- Revived
- The Crimson Shrine
- The Darkest Night
- Dionysus
- Eaters
- Star In Sight
- Ogre’s Lullaby
- Santa Muerte
- The Devil’s Graal
- The Song Of Adoration
- Precognition
- Bad Luck
Line-up:
- Steve Sylvester – Vocals
- Al Denoble – Guitar
- Glenn Strange – Bass
- Freddy Delirio – Keys
- Bozo Wolff – Drums
Links: