DDENT – TORO

Nee echt, alles in hoofdletters. Net wat we nodig hadden na de de debuutplaat آكتئاب, klopt. Zoals je kunt lezen in de review van die debuutplaat, was ik best wel fan van de instrumentale, industriële post-rock/doom metal met wat aspecten van Jesu en Blut Aus Nord op de achtergrond. Ondertussen is de line-up gehalveerd en zijn de Arabische tekens verdwenen. Benieuwd wat dat deed met de muziek.

Het is nog steeds instrumentaal, het is nog steeds industrieel afgewerkt, het is nog steeds post-rock en nog steeds metal-minded, maar de Arabische slierten zijn muzikaal verdwenen. Het massieve blok geluid is echter gewoon blijven staan, ook al bevinden we ons niet meer in Mekka. Daarmee boet DDENT niet in aan sfeer, want TORO is een stukje melancholischer en progressiever dan zijn voorganger. Minder solide doom en industrial deze keer, het is eerder een atmosferische Godflesh-flow die je terughoort op dit album. Het is trouwens een conceptalbum dat in feite een verhandeling is van een stuk poëzie van de progressieve Spaanse dichter Federico Garcia Lorca, genaamd Llanto. Deze beste man is bij sommigen bekend omwille van zijn “speciale” band met Dali en zijn geaardheid, maar helaas niet door zijn intrigerende schrijfsels. Ik raad eenieder dan ook aan ze bij de hand te nemen (het beste in het Nederlands, De Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren zal u hierbij zeker helpen), en dit TORO als soundtrack op de achtergrond te laten afspelen.

Verschillende keren.

Score:

84/100

Label:

Eigen Beheer, 2018

Tracklisting:

1. Habouz
2. Arzel
3. Ghazel
4. Kohol
5. Houri
6. Almée
7. Julep
8. Azahar

Line-up:

• Marc Le Saux – Drums
• Louis Lambert – Gitaar

Links:

• DDENT Facebook