David Lynch – The Big Dream
Eigen Beheer, 2013
David Lynch kennen we vooral als filmmaker, fotograaf en beeldend kunstenaar. Sinds enige tijd nu voelt hij de aandrang om ook muzikaal iets in de melk te brokkelen. Met Crazy Clown Time bracht hij in 2011 een eerste album uit en nu in 2013 is hij terug met het in eigen beheer opgenomen, geproduceerde en uitgebrachte album The Big Dream. Electro blues noemt hij het zelf. Ik noem het alleen maar overgeproduceerd en zouteloos.
Alles is even vlak en kleurloos. Electronische muziek kan best boeiend zijn, maar in dit geval is luisteren naar het geluid van de wasmachine spannender. Vlakke vervormde vocalen die vrijwel niets met zingen te maken hebben, minimale instrumentatie voortgebracht met een eenvoudig keyboard (denk ik) en matige pogingen om hier en daar met electronische effecten nog wat spanning in te brengen. Als dat nou goedgemaakt werd door fraaie teksten stelde het nog wat voor maar ook dat is niet het geval. Tragisch dieptepunt op deze cd is de mislukte Dylan-cover The Ballad of Hollis Brown.
Slechte poging om iets bijzonders neer te zetten. Ik denk dat David zich beter weer op de andere activiteiten kan focussen. Dit is niks en wordt niks.
Tracklisting:
- The Big Dream
- Star Dream Girl
- Last Call
- Cold Wind Blowin
- The Ballad of Hollis Brown (Bob Dylan cover)
- Wishin’ Well
- Say It
- We Rolled Together
- Sun Can’t Be Seen No More
- I Want You
- The Line It Curves
- Are You Sure
- I’m Waiting Here [ft. Lykke Li] (bonus track)
Line-up:
- David Lynch – Zang
- Dean Hurley – instrumentatie, productie
Links: