Dark Sky – Empty Faces
AOR Heaven, 2008
Dat hardrockers best de braafste jongetjes van de klas kunnen zijn bewijst de Zuid-Duitse band Dark Sky. De band speelt classic hard rock, puur en zuiver. Dat betekent dan ook zo langzamerhand dat het allemaal weinig avontuurlijk of origineel is. Dat maakt het allemaal zeker nog niet slecht, het is alleen al een beetje vaak vertoond in dit theater. Het nieuwe studioalbum van de band heet Empty Faces en wordt nu ook in ons land uitgebracht.
Dark Sky begon als schoolband in het begin van de tachtiger jaren. Door allerlei problemen, waaronder financiële werd er in de tachtiger jaren nooit een cd opgenomen. Na wat veranderingen in de line-up en een break werd dan eind negentiger jaren eindelijk de debuutcd opgenomen. Zoals zoveel van dit soort bands werd de muziek eerst populair in Azië en vond daar de grote doorbraak plaats. Het tweede album werd in 2002 uitgebracht. Daarna sloot men een platendeal met AOR Heaven en daar bracht men in 2005 de derde cd uit. Na uitgebreid touren door Europa en natuurlijk Azië werd gestart met het opnemen van de vierde cd Empty Faces. Het resultaat van die inspanningen ligt dus nu bij de platenhandelaar.
Ook al bestaan ze dus al een hele tijd, ik had nog nooit iets van deze band vernomen. Tamelijk anoniem en kleurloos gaan ze door het leven. Smaakloos niet, want er wordt een prima stuk muziek gemaakt en het geheel is keurig geproduceerd en zo kom je dus tot een nogal standaard hardrock cd. Goede zanger, instrumenteel zit het ook wel snor. Alleen het is voor mij allemaal net even te netjes en te voorspelbaar en ook had ik zelf liever gehad dat men wat minder nadrukkelijk gebruik maakte van de keyboard en die lekkere gitaren wat meer hun gang lieten gaan, want zodra die lekker los komen wordt het allemaal pas een beetje boeiend. Persoonlijk vind ik dan ook Believe It verreweg het lekkerste nummer, daarin gaan die gitaren tenminste lekker los.
Treurig dieptepunt is de klakkeloos nagespeelde cover Maniac. Een cover heeft pas nut als je daar wat aan toevoegt, maar dat laat men na. Verder is het dus een aardig album voor de liefhebber van klassieke harde rock. Niets meer, niets minder. Ik zei het al, beetje braaf allemaal en de hidden track Final Day, een zouteloze ballad, maakt dat er niet beter op.
Tracklist:
- Hands Up
- Empty Faces
- Slave Of Time
- Send Them To Hell
- Chase Your Dreams
- Maniac
- Saints Beneath The Sky
- Pleasure & Pain
- Believe It
- Meaning Of Life
- Final Day (Hidden Track)
Line-up:
- Frank Breuninger – Vocals
- Steffen Doll – Guitars
- Winny Zurek – Bass
- Uwe Mayer – Drums
Links: