Als ik aan power metal denk, schieten in historische volgorde Rhapsody (ten tijde van het oorspronkelijke Symphony Of Enchanted Lands), Kamelot (met Roy Khan aan de microfoon) en Orden Ogan door mijn hoofd. Niet de minste vergelijkingen om naar een (voor mij toch) onbekende band te luisteren. Op verschillende momenten refereert Chronosfear effectief aan deze grootmeesters, maar deze Italianen hebben voldoende eigen smoelwerk om herkenbaar te zijn.
De meest opvallende elementen van voornoemd smoelwerk zijn het vaak opduikende koor, de geslaagde combinatie van compactheid en complexiteit en het dystopische sciencefictionverhaal dat gebracht wordt, van de hand van bassist Xavier Rota. A Secret Revealed is het eerste deel van wat een tweeluik zal worden en brengt ons negen volwaardige nummers; de proloog en twee interludes zijn bombastische keyboardstukken die het album een filmisch gevoel geven.
Het gaat dus niet over draken en ridders in een typisch middeleeuws-achtige setting, maar over een verre toekomst waarin de protagonist door tijd en ruimte reist om zijn eigen tijd/wereld te redden. En die duistere insteek vertaalt zich ook muzikaal. Hoewel een aantal typische elementen van power metal steeds aanwezig zijn, zoals het gemiddeld hoge tempo, de bombast en een grote rol voor de keyboards, zorgen de heren van Chronosfear voor een stevig metalschijfje. De toon is veelal ernstig en het verhaal wordt met overtuiging gebracht. De eerste vocalen die op het album te horen zijn, zijn zelfs donkere screams die het geheel een scherper randje geven. Bovendien ontwijkt de band twee aspecten die me bij dit genre durven storen, namelijk de te lang uitgesponnen gitaar- of keyboardsolo’s en een overdaad aan herhaling. Op A Secret Revealed zijn wel degelijk een aantal leuke gitaar- en (korte) keyboardsolo’s te horen, maar men verstaat de kunst van het tijdig terugkeren naar het nummer zelf.
De hierboven vermelde screams op opener Faithless Times worden al snel opgevolgd door meer typische powermetalzang, zonder dat telkens de hoogte opgezocht wordt. Zanger Filippo Tezza, die verantwoordelijk is voor het gros van de composities, heeft een aangename stem en zingt toonvast en met gevoel. Na een paar zinnen treedt het koor hem een aantal lettergrepen staccato meezingend bij, wat de muziek nog krachtiger maakt.
Het album opent zeer sterk maar het eerste echte hoogtepunt van A Secret Revealed is weggelegd voor The Astral Gates. Het begint meer slepend dan de overige nummers, zonder de catchiness uit het oog te verliezen. De overgangen van strofe naar refrein zijn op zich al het vermelden waard maar het refrein zelf is één van de beste die ik in jaren in power metal gehoord heb. Het koor zingt de basis van de tekst en de zanger legt er zijn eigen zanglijnen overheen. Hoogtepunt nummer twee is Beyond. In begin en einde speelt het koor een hoofdrol: eerst in een meer agressieve staccato-stijl, maar op het einde, a capella, wordt het nummer sereen en bijna sacraal afgesloten. Ook in dit nummer weet Chronosfear een onvergetelijk refrein te brengen dat voor mij gerust nog een keer herhaald had mogen worden. De meezingfactor gaat nog wat de hoogte in op het daaropvolgende Fragments, waar zangeres Alessia Scolletti (van Temperance) het nummer nog wat extra kleur geeft. Op de obligate ballad moeten we wachten tot helemaal op het einde van het album met The World I Left Behind: na met enkel piano en stem begonnen te zijn, zwelt het nummer gaandeweg aan tot de bombast die we van dit album intussen gewoon zijn, zonder zijn balladesk karakter te verliezen.
Chronosfear brengt ons met het eerste deel van The Astral Gates een album waarvan het niveau bijna ononderbroken hoog ligt, met een paar uitgesproken hoogtepunten als kersen op de taart. Zelf had ik nog niet van de band gehoord maar het is moeilijk om niet onder de indruk te zijn van de afwisselende zang, de geslaagde melodieën en koorpartijen en het afwisselende drum- en riffwerk. Benieuwd naar deel twee!
Score:
87/100
Label:
Elevate Records, 2022
Tracklisting:
- 2101: Ruins Of Our World (Prologue)
- Faithless Times
- For A New Tomorrow
- The Astral Gates
- Under This Bleeding Sky
- Paralyzed (Interlude I)
- Beyond
- Fragments
- Code Red (Interlude II)
- Eye Of The Wolf
- The Fortress Tower
- The World I Left Behind
Line-up:
- Filippo Tezza – Zang
- Frank Campese – Gitaar
- David Baldelli – Keyboards, piano
- Xavier Rota – Basgitaar
- Michele Olmi – Drum
- Alessia Scolletti – Gastzangeres
Links: