Child Abuse – Trouble in Paradise
Skin graft records, 2014
Child Abuse is misschien niet de meest stijlvolle bandnaam (zeker in combinatie met albumtitel Trouble in Paradise), maar op een website waar ook Begging for Incest en Vaginal Penetration of an Amelus with a Musty Carrot besproken worden struikelen we daar niet over. Trouble in Paradise is sowieso tongue in cheek van insteek. Deze band mikt namelijk op een verrassingseffect met een opmerkelijke mix van jazz en grindcore.
Mensen die spontaan aan Le Scrawl beginnen denken moet ik teleurstellen, van blaasinstrumenten maakt Child Abuse geen gebruik. De jazz-elementen vinden we terug in het hypernerveuze gitaargeluid en de vele tempowisselingen. Ik denk dat onnavolgbaar een woord is dat deze muziek mooi samenvat. Indrukwekkend van de drummer dat hij kan volgen bij alles wat de gitaren (al maakt de line up die ik heb gevonden geen melding van een gitarist) over de luisteraars uitkotsen, maar helemaal geslaagd vind ik het toch niet. Vocalen zijn bij Child Abuse van secundair belang, dus nergens vind je een rustpunt in deze uit de hand gelopen jamsessie.
Ik kan me voorstellen dat het live indrukwekkend is en dat muziekliefhebbers voor wie progressief en experimenteel twee cruciale labels zijn hier wel van kunnen smullen. Voor mij zijn de zwakke vocalen en het gebrek aan variatie (ondanks de redelijk unieke sound) er te veel aan. Een heel vermoeiend album dat interessante dingen te bieden heeft, maar je zo doodslaat met het eigen concept dat het allemaal de moeite niet waard lijkt.
Tracklisting:
- Casual Fridays
- Child Abuse
- Kings Highway
- Michael Landon
- Straight Out of Compton
- 300 Passengers Get Sick
Line-up:
- Tim Dahl – vocalen, bas
- Oran Canfield – drums
- Eric Lau – keyboard, vocalen
Links: