Cavalera Conspiracy – Psychosis

De Cavalera-broertjes zijn weer terug! Na een poosje opgetreden te hebben met een integrale uitvoering van Sepultura’s tribalmetallassieker Roots, krijgen we van Cavalera Conspiracy nu Psychosis te horen. Album nummer vier sinds de reünie van de broers en het klinkt weer vertrouwd! De afgelopen jaren heb ik vaak het gevoel gehad even moe te worden van de vele albums die Max Cavalera om de haverklap uitbrengt. De nieuwe Soulfly is inmiddels alweer aangekondigd en na het matige Savages (2013) van Soulfly en het minstens zo boeiende Pandemonium (2014) van Cavalera Conspiracy, heb ik Archangel (2015) destijds maar overgeslagen. Maar met deze nieuwe is gewoon een krachtige schijf afgeleverd, die weer nieuwe interesse heeft opgewekt. Verwacht niet meteen hoogstandjes zoals Arise of Schizophrenia, maar als de eerdere platen van Cavalera Conspiracy en de  Soulfly-albums Dark Ages, Conquer en Enslaved je wisten te behagen, dan zit je met Psychosis geramd.

Psychosis gaat bruut van start met Insane, een typisch nummer uit de koker van Max Cavalera, dat net zo goed op één van de latere werken van Soulfly had kunnen staan. Persoonlijk had ik dan ook vanaf de vorming van deze band liever een andere leadgitarist gezien dan Marc Rizzo, om zodoende toch een meer onderscheidende sound te creëren. De virtuoos heeft immers een stijl die altijd duidelijk te onderscheiden is tijdens zijn soleerwerk. Maar dat is slechts een luxeprobleem.

Met Terror Tactics krijgen we wat meer invloeden uit de d-beat voorgeschoteld en het maakt dit dan ook meteen persoonlijke favoriet van deze schijf. Halverwege het nummer vindt er een omwenteling plaats, wanneer noise plaats maakt voor het gitaargeweld, om uiteindelijk met een lekkere breakdown terug te beuken. Noise is overigens iets dat veel verweven is op dit album in de outro’s van elk nummer. Echo’s, sirenes, statische geluiden, enzovoorts. De helft van de tijd vraag je je af wat je hoort, maar het weet prima de spanning erin te houden.

Maar als er één nummer is dat me bij vlagen toch aan het oude Sepultura doet denken, dan is het wel Judas Pariah, dat op momenten een behoorlijk Troops of Doom-gehalte weet te imiteren met blackmetalinvloeden, terwijl het tegen het einde een knipoog lijkt te vormen naar Seek ’N Strike van het oudere Soulfly. Bijzonder is ook Hellfire, dat een samenwerking is met Justin Broadrick van industrial-grootheid Godflesh. Na het beluisteren van deze track, zal de liefhebber van diens klassieker Streetcleaner ongetwijfeld die schijf snel afstoffen om hierna te beluisteren. Het titelnummer wijkt tevens behoorlijk af van de rest van het album en valt het best te vergelijken met de zelfgetitelde Soulfly-nummers, die op elk album terug zijn te vinden. Persoonlijk reken ik deze vaak ook tot de hoogtepunten van die albums en laat het voor deze keer ook niet anders zijn. Als het optreden met Return To Roots enige invloed heeft gehad op Psychosis, dan was het wel op het titelnummer.

Conclusie: Het complot is weer in volle werking getreden, want wat hier is gesmeed, heerst!

Score:

83/100

Label:

Napalm Records, 2017

Tracklisting:

  1. Insane
  2. Terror Tactics
  3. Impalement Execution
  4. Spectral War
  5. Crom
  6. Hellfire
  7. Judas Pariah
  8. Psychosis
  9. Excruciating

Line-up:

  • Max Cavalera – Gitaar, Vocalen
  • Igor Cavalera – Drums
  • Marc Rizzo – Gitaar

Links: