Carl Roa – Eternity
MereMedia Music/Bertus – 2007
Carl Roa is een gitarist die je misschien kent van de band Magic Elf. Deze band speelt instrumentale fusion/rock/metal en kreeg lovende recensies naar aanleiding van hun laatste album Heavy Meddle. Carl vond het echter tijd worden om solo ook wat van zich te laten horen en doet dat met dit Eternity.
Opener Risen is een onmiskenbaar door Eric Johnson en Steve Morse
beinvloede compositie. Hier en daar moet hij het wel afleggen ten opzichte van zijn voorbeelden. De song is een lekker in het gehoor liggende rocker. Er duiken wel vaker Johnson/Morse-achtige invloeden op in zijn composities. Eternity en Swamp Stomp zijn er een paar van, maar zeker niet de enige. De man
doseert zijn nootjes en schiet geen spervuur op de luisteraar af. Het akoestische Lullaby is een mooi luisterliedje waarin een dromerige sfeer wordt neer gezet zoals Morse ook op zijn album High Tension Wires deed. Ook het afsluitende Down With The Ship valt in die categorie, alleen dan gespeeld op een
elektrische gitaar met een cleane toon. De drummer en bassist doen weinig anders dan de composities precies zo spelen als Carl Roa dat noot voor noot wilde hebben. Althans zo klinkt het. Een beetje inbreng uit andere hoeken waardoor de man wat meer zijn best moest doen en soms moest afwijken van de veilige wegen,
was welkom geweest. Roa kan een leuke melodie spelen en weet zijn weg te vinden op de hals maar het schrijven van echt pakkende refreinen die gelijk in je kop blijven hangen (iets wat zijn voorbeelden wel kunnen), mist hij.
Carl Roa is geen slechte gitarist zoals je al kon horen bij Magic Elf. Als soloartiest moet hij echter toch iets meer proberen een eigen smoelwerk te
creeren. De invloeden liggen er wel heel duidelijk bovenop. Het lijkt er soms op dat hij een Morse song heeft gepakt en daar een eigen versie van heeft gemaakt en daarna de volgende Morse song pakt en een eigen draai aan geeft, maar je hoort meteen welke song er aan de baiss van
het nummer staat. Het ligt er in dat opzicht allemaal wel erg dik bovenop. Indien je een soloalbum uitbrengt, moet je ook solo wel het een en ander te bieden hebben. Een beetje
kopieren doen alle gitaristen, maar de kunst is om er die draai aan te geven dat het toch gaat klinken als iets anders en dat is nu niet het geval. De sound van het album mist de nodige ballen. Het mag best iets zwaarder en zo gaat Roa’s schip kopje onder in de woeilige zee der instrumentalen.
Tracklist:
- Eternity
- calling All Monsters
- Eternity
- Highway Song
- Swamp Stomp
- Giant Steps
- Captain’s Chair
- King Of Kings
- Lullaby
- Down With The Ship
Line-up:
- Carl Roa – guitars
- Joe Ferlito – bass guitar
- Ricky Martinez – drums
Links: