Cannon – Burning Love
Meantime Music, 2012
De Duitsers van Cannon stopten in 1996 nadat zij in 1988 hun debuut uitbrachten. Halverwege het eerste decennium van het nieuwe millennium besloten zijn weer bij elkaar te komen. Na Back In Business en Metal Style is Burning Love alweer de derde plaat sinds zij uit de mottenballen zijn opgeduikeld. En als je het mij vraagt hadden zij prima tussen die frisse stinkerds mogen blijven liggen.
Echt slecht mag je Burning Love niet noemen, maar het stemt zeker niet tot euforie. De nadrukkelijk op Accept-leunende metal is Duitser dan Duits en hangt van de clichés aan elkaar. Neem daarbij dat het leeuwendeel van het songmateriaal midtempo is en al snel de verveling laat toeslaan en je kan je voorstellen dat een lyrische beoordeling van Burning Love niet zal plaatsvinden.
Cannon combineert de stijlfiguren van bands als Accept, Gamma Ray, Blind Guardian en Grave Digger. Beetje bombast, dubbele gitaarleads, makkelijk meezingbare refreinen en dergelijke. Op zich niet erg, maar met name de laatstgenoemde bands hebben toch wel een bepaalde ontwikkeling meegemaakt. En dat kan niet gezegd worden van datgene dat Cannon op Burning Love laat horen. Het is gedateerd, al vele malen eerder gedaan (en beter) en voegt dan ook weinig toe aan het toch wel overvolle genre. Respect voor deze volhouders, maar Burning Love heeft bij mij niets aan weten te wakkeren.
Tracklisting:
- Guardian Pipes
- Guardian Of The Night
- Burning Love
- Hold Me, Love Me
- Heads Up With The Devil
- Goodbye
- Life
- Cold Morning
- Bachrock
- Holy Devil
- Dreamer
- Run For Your Life
- A Light In The Dark
- One World
Line-up:
- Mat Rein Jaehnke – zang
- Steve Carrington – bas, toetsen, zang
- Oliver Krueger – gitaar
- Walter Mueller – drums
Links: