Candlemass – King Of The Grey Islands
Nuclear Blast Records- 2007
De afgelopen tijd zijn we plat gegooid met allerlei info over een zeer belangrijke release. De nieuwste schijf van The Inventors Of Epic Doom, Candlemass, zat er aan te komen en dat moesten we weten ook. Maar al het geschreeuw is zeker niet voor niets geweest vrienden. King Of The Grey Islands, de nieuweling van Candlemass is een plaat om met huid en haar op te vreten. Zo’n muziekje dat in je oor vastbijt en niet meer los laat. Ik geef het toe, van tevoren dacht ik dat Candlemass zonder Messiah nooit dezelfde kwaliteit kon brengen, als op de platen uit het verleden werd ten toon gespreid. Maar na een flink aantal draaibeurten moet ik toegeven dat ik Messiah nauwelijks gemist heb. Of dat live ook zo is, valt nog te bezien/beluisteren, maar deze nieuwe cd is ook zonder de charismatische zanger absoluut de moeite waard. Nog steeds is Candlemass een absolute topper in zijn genre en de nieuwe zanger Robert Lowe past naadloos in het plaatje. Geniaal genieten voor de liefhebbers.
Candlemass is al een eeuwigheid een begrip. Begonnen met het werkelijk overdonderende debuutalbum Epicus Doomicus Metallicus en verder uitbouwend met het album Nightfall, debuut van Messiah Marcolin. Band en zanger ontwikkelden een haat-liefde verhouding. Marcolin verliet in 1989 voor het eerst de band, twee cd’s werden zonder zijn inbreng uitgebracht, voordat hij in 2002 zich weer bij de band voegde om vervolgens in 2004 weer op te stappen. Het self titled album Candlemass betekende opnieuw de terugkeer van Messiah. Nog voor het opnemen van de zangpartijen van de nieuwste cd kwam het echter opnieuw tot een scheiding. Het ziet er nu allemaal erg definitief uit. De band lijkt de buik meer dan vol te hebben van de egoïstische kuren van de man, zozeer zelfs dat hij op het feestje ter ere van de twintigste verjaardag van de band niet welkom was. Bovendien blijkt Robert Lowe (Solitude Aeturnus) op cd een meer dan adequate vervanger. Een nieuwe stap in de indrukwekkende geschiedenis van de band? We zullen het zien.
Vanaf de eerste noot is de nieuwe cd King Of The Grey Islands herkenbaar en absoluut Candlemass. Alles wat je als liefhebber van dit soort muziek zoekt op een cd zit er in. De immer voortdreunende bombast en melancholie, de nimmer aflatende dreigende sfeer, maar ook het snijdende en riffende gitaarwerk en opzwepende en tot headbangen opwekkende ritme. Alle zo gekende elementen zitten in de nieuwe cd. Ook nu weer blijkt de zang een belangrijke stempel op het geheel te drukken, anders, wat minder gedragen dan bij Messiah, maar technisch bijna perfect en indringend. Mede daardoor lijkt de muziek ook een nieuwe, extra dimensie te krijgen. Natuurlijk ligt het er allemaal af en toe wat te dik bovenop en worden thema’s wat lang en langdradig doorgezet, maar ook dat hoort eenvoudigweg bij deze muziek en past perfect in het muzikale plaatje. Wat meer afwisseling en wat minder terug grijpen naar welbekende muzikale thema’s had de cd misschien wel genialer gemaakt, als hij nu al is. Maar het is allemaal zo lekker eigen en bekend, dat het nauwelijks stoort.
Een van de betere schijfjes van dit jaar tot nu toe en zeker voor de liefhebbers de moeite van het luisteren meer dan waard. Beste nummer wat mij betreft is ongetwijfeld Devil Seed. Een nummer dat je bij je strot grijpt en nog lang blijft hangen. Echter ook het messcherpe nummer Clearsight mag wel even genoemd worden, vooral voor het heerlijke gitaarwerk. Ongetwijfeld zullen er genoeg mensen te vinden zijn, die het maar niks vinden en veel van hetzelfde en zo. Maar voor mij is dit een plaat die voorlopig vaste bewoner van de cd speler wordt. Nog even afwachten of het live ook zo leuk wordt, zeker met de prachtige optredens uit het verleden nog in het geheugen. Iedereen die Candlemass live al eens gezien of gehoord heeft, weet wel wat ik bedoel. Voorlopig zit ik te bangen op de bank met deze cd, heerlijk!
Tracklist cd:
- Prologue
- Emperor Of The Void
- Devil Seed
- Of Stars And Smoke
- Demonia 6
- Destroyer
- Man Of Shadows
- Clearsight
- The Opal City
- Embracing The Styx
Line-up:
- Robert Lowe : Vocals
- Mats “Mappe” Björkman : Guitars
- Lars “Lasse” Johansson : Lead guitar
- Leif Edling : Bass
- Jan “Janne” Lindh : Drums
Links: