Borealis – Illusions

Geschreven door op 01-11-2022 om 17:23.

We moeten terug in het archief van 2015 om de laatste Borealis review op te sporen hier bij Zware Metalen. Het laatste album The Offering uit 2018 is niet opgepakt en als je het mij vraagt, toch wel een gemis. Hoewel ik normaliter ver weg blijf van power metal, wisten deze Canadezen mij bijzonder te verrassen met de plaat die vier jaar geleden verscheen. Met Illusions maken we opnieuw kennis en gaan we een balans opmaken of er wederom progressie geboekt is. Intussen is er een nieuwe basgitarist ingelijfd en de positie van keyboard vacant. Fans van Evergrey, Kamelot en Symphony X die dit gezelschap nog niet kennen, mogen gerust wat dieper in het beeldscherm duiken.

Traditiegetrouw neemt Borealis wederom om en nabij de zestig minuten de tijd om de luisteraar mee te nemen in zijn sfeervolle, progressieve powermetalreis. Het albumhoes is in dat opzicht zelfs voor een leek nietsverhullend. Je krijgt exact wat je verwacht want ook deze ronde is de muziek zeer transparant, toegankelijk, bij tijd en wijlen lekker heavy maar bovenal heerlijk om bij weg te dromen. Zanger Matt Marinelli heeft daar ook op Illusions weer een grote vinger bij in de pap met zijn warme, krachtige stemgeluid en puike uithalen op momenten dat de muziek nét wat extra gewicht kan gebruiken. Op dit vijfde werk zet het viertal zijn koers reeds voort waarbij de melodische gitaarpartijen en vooral de geïnspireerde keyboardpartijen een belangrijker aandeel hebben. Die partijen zijn deze keer zeer vakkundig ingespeeld door Vikram Shankar aangezien Sean Werlick inmiddels het schip heeft verlaten. Welnu, dit waren sowieso al elementen die Borealis herkenbaar maakten, maar meerdere luisterbeurten bevestigen dat de aandacht vooral hier naar uitgaat. De twaalf nummers bevatten overduidelijk een kop en staart en mede door de zuivere productie en warme geluidsproductie zijn alle instrumenten goed waar te nemen en mooi in balans.

Opener Ashes Turn To Rain en het daarop volgende My Fortress zetten meteen goed de toon. Met veel afwisseling in tempo en voorzien van een bombastische synthlaag weten deze nummers volop te overtuigen. Het uptempo Believer en Lights Of The Sun bevatten nog wat meer slagkracht en bevatten bovendien wat flitsend soleerwerk op de gitaren, iets dat zorgt voor ankerpunten die iedere liefhebber in het genre zal aanspreken. Ook de singel Pray For Water en het epische Bury Me Alive bevatten de kenmerkende, spannende opbouwfases en fraaie wisselwerking van verschillende elementen die Borealis succesvol toepast. De refreinen van de laatstgenoemde zijn bijzonder sterk wat ervoor zorgt dat meezingen na enkele malen luisteren zeker geen moeite zal kosten. Dat geldt trouwens voor het merendeel van de refreinen, iets dat zeker als positieve verdienste van de band gerekend mag worden. Laat dat nou net hét uithangbord zijn bij power metal. Wanneer zes minuten aan speeltijd niet vervelen, zegt dat vaak genoeg. Daartegenover staat het ingetogen Faces Of Reality dat middels een rustige opbouw pas over de helft wat ontplooit, of het rustpunt halverwege Illusions genaamd Burning Tears. Met het uitgesponnen The Phantom Silence dat elf minuten duurt, neemt de band zijn tijd om te zorgen voor een passend en gelaagd slotoffensief. De ondersteunde vrouwenzang zorgt voor een fraai samenspel met de vocalen van Matt Marinelli terwijl de orkestrale partijen hier voor een extra overtuigend, haast cinematisch geheel zorgen. Erg sterk!

Dit Illusions is gewoon weer een topplaat van Borealis. De sfeer wordt nog overtuigender weggezet ten opzichte van het vorige album en het resultaat klopt van begin tot eind. De Canadezen verweven progressieve metal feilloos met power metal en met dit werk op zak zou je toch verwachten dat de naamsbekendheid zo onderhand toe moet gaan nemen. Iedere fan van het genre zou dit album moeten checken, want ik kan me niet voorstellen dat liefhebbers hier iets over te klagen zullen hebben. Ja, het viertal voert weinig vernieuwing door in zijn muziek, maar wie heeft daar moeite mee als Illusions het eindresultaat is?

Score:

83/100

Label:

AFM Records, 2022

Tracklisting:

  1. Illusions
  2. Ashes Turn To Rain
  3. My Fortress
  4. Pray For Water
  5. Burning Tears
  6. Believer
  7. Lights Of The Sun
  8. Face Of Reality
  9. Bury Me Alive
  10. Abandon All Hope
  11. The Phantom Silence

Line-up:

  • Matt Marinelli – Vocalen, gitaar
  • Ken Fobert – Gitaar
  • Trevor Mcbride – Basgitaar
  • Sean Werlick – Keyboards
  • Sean Dowell – Drums

Links: