Blighted Eye – Agony’s Bespoke

Geschreven door op 12-09-2024 om 23:05.

Nightingale is een film uit 2018. Het is een rauw, snoeihard en hardvochtig verhaal over de kolonisatie van Australië, een film vol pijn, woede, walging en leed. Een film die, door de diverse scènes van verkrachting en moord en het gewelddadige karakter, lang niet voor iedereen even gemakkelijk zal zijn om te kunnen bekijken en je met een onbehaaglijke indruk kan achterlaten. Het is een harde weergave van het geweld en racisme dat de inheemse Australische bevolking in die tijd werd aangedaan. Niet verwonderlijk dat je daar alleen maar met walging naar kan kijken, toch?

Voor wie de film niet kent: de jonge Ierse Clare is een gevangene in het koloniale Australië van 1825. Een periode waarin Britse troepen de lokale bevolking onderwerpen, opstanden neerslaan en de genocide op de Aboriginal-bevolking plaatsvindt. Clare werkt als bediende voor een luitenant. Hij dwingt haar om te zingen voor zijn soldaten en ze krijgt daarmee de bijnaam The Nightingale. Hij heeft ook de beschikking om haar al dan niet vrij te laten. Als ze daar navraag naar doet, bestraft hij haar brutaliteit door haar te verkrachten. Als Clare vervolgens probeert aan hem te ontkomen door met haar man en baby te vluchten, weet hij haar te onderscheppen. Wat volgt is een traumatische scene, waarin Clare tot twee keer toe verkracht wordt en haar man en baby omgebracht worden. Ze zweert wraak op de officier, die inmiddels met een gezelschap naar Launceston (Tasmanië) is vertrokken en gaat achter hem aan. Ze wordt daarbij vergezeld door de Aboriginaljager Billy, die het Australische landschap uitstekend kent. Ze realiseren zich, ondanks hun verschillende afkomst, al snel dat ze allebei overlevenden zijn van veroverde volkeren met vervolgde culturen. Op naar Launceston dus…

Deze film zal waarschijnlijk een diepe indruk hebben gemaakt op de leden van Blighted Eye: ze vonden er in elke geval inspiratie in voor hun debuutalbum Agony’s Bespoke. Ook dit album behandelt, net als de film, de kracht van geweld, giftige wraak en het blijvende emotionele en psychologische leed van trauma. “I feel a pit growing in my soul, pulsating with sinister intent. … I am not human anymore; you took that away from me. O what pleasure I will feel in taking it from you.” (In Enmity) en “My crusade is not one of selflessness, but pure rage and indignation. I know that my quest for vengeance shall not bring me peace, though it will bring me joy to know that you who has wronged me, now suffers more than I.” (A Reverent Stillness) klinkt het op het album.

Het viertal uit Seattle bestaat sinds 2019 en bracht in 2020 de EP Wretched uit. Op deze EP liet Blighted Eye progressieve death metal met een zwarte rand horen. De vier nummers erop duren allemaal langer dan zes minuten en bestaan uit een mooie balans tussen technische vaardigheid, verbeten felheid en compositorische diversiteit. Rauwheid en somberte bepaalden het geluid. Deze muzikale lijn wordt op Agony’s Bespoke doorgetrokken. Nummers als The Wounding, Howls From Beyond The Mist, Pallid en het titel- en slotnummer Agony’s Bespoke staan vol met tempowisselingen, gelaagde, melodieuze gitaarlijnen, meeslepende, zware riffs, intrigerende drumpatronen, verassende wendingen, intense passages en dreigende vocalen. Soms kiest de band ervoor de vocalen nogal zwart gerand in te vullen (A Feast For Worms), wat een extra laag toevoegt aan de donkere thematiek van het album.

Dan weer dreigend, enigszins drukkend en donker, dan weer hartverscheurend en scherp: de band daagt je als luisteraar voortdurend uit. Dat gebeurt mede doordat elk nummer wel een paar verassende componenten en/of segmenten in zich heeft, die cruciale afwisseling en verfijning aanbrengen. Nergens ontaardt het in onbeduidende, nietszeggende gedeeltes, maar overal vloeien er soepele, rijkgeschakeerde composities uit voort. Om alles goed kwijt te kunnen in hun nummers, pakken deze, net zoals op Wretched, wat langer uit, zonder tot echt kolossaal formaat uit te groeien. Enkel het onheilspellende, instrumentale Nightingale, dat eigenlijk niets anders is dan een opmaat naar A Reverent Stillness, duurt een tikkeltje langer dan één minuut, de rest van de nummers klokt minimaal zes minuten, met het laatste nummer met elf minuten als absolute uitschieter.

Agony’s Bespoke van Blighted Eye mag dan gebaseerd zijn op een intens treurige geschiedenis en draaien om wraakgevoelens en de enorm intense reikwijdte die gebeurtenissen op iemand leven kunnen hebben, het laat echter – in tegenstelling tot de film waarop het gebaseerd is – nergens een bittere, wanhopige smaak achter. Sterker nog: het is een uitermate fascinerend en levendig album geworden. Machtig mooi debuut.

Score:

86/100

Label:

Beyond The Top Records , 2024

Tracklisting:

  1. Tragoedia
  2. The Wounding
  3. In Enmity
  4. Howls from Beyond the Mist
  5. A Feast for Worms
  6. Pallid
  7. Nightingale
  8. A Reverent Stillness
  9. Agony’s Bespoke

Line-up:

  • Kyle Chapman – Vocalen, gitaar
  • John Devos – Drums
  • Ben Gassman – Basgitaar
  • Christopher Jones – Gitaar

Links: