Het Enisum viel in het verleden al op in positieve zin, toen Arpitanian Lands verscheen in 2015 via Dusktone en liet een vrij aangename indruk achter, iets wat je niet meteen associeert met black metal. Het is dan ook atmosferische black metal met een zorgeloze en foert-houding jegens moderniteit. De mastering van Deafheaven‘s Jack Shirley zat daar zeker voor iets tussen. En nu is er Seasons of Desolation.
De lijn wordt gewoon doorgetrokken. Passief agressieve black metal met een post-stempel in de uitvoering, een mooie melancholische setting die niet eens zo uitgesproken deprimerend is en een herkenbare sound die on-Italiaans ijzig en consequent doorgetrokken wordt. Een vol geluid met veel body doet de atmosferische black metal uitblinken ten opzichte van de vele slaapkamerprojectjes waar de alleenzadigheid vanaf druipt. De gruntzang die even veel voorkomt als de schrille schreams (die doen denken aan ouderwetse Graveworm) is hiervan het mooiste en meest degelijk geproducete bewijs. Enisum is dan ook een serieus te nemen atmosblack squadra dat prima past in het menu van Avantgarde Music, zonder dat er een uitgesproken meerwaarde te vinden is. Luistervoer voor eenzaten met veel tijd en vraag naar zowel atmosfeer, agressie als brute vocale kracht. Luisteren doe je naar het nummer …of Desolation.
Score:
76/100
Label:
Avantgarde Music, 2017
Tracklisting:
- Autumn of Melancholy
- Road to My Home
- Seasons…
- …of Desolation
- Snow Storm
- Balance of Insanity
- Nameless Sadness
- Obscure Depths
- Dead Star
- Lake of Tears
Line-up:
- Lys – Gitaar, Keel
- Leynir – Bas
- Dead Soul – Drums
Links: