Het is een behoorlijke understatement om te stellen dat we aan het wachten waren op deze nieuwkomer van blackmetalgrootmacht Dimmu Borgir. Het was eigenlijk al aftellen sinds het begin van het jaar tot de release van Eonian, de tiende full-length van Shagrath en Silenoz. Die twee bazen hadden ons aangeraden om deze nieuwe plaat het voordeel van de twijfel te geven en met alle vernieuwingen toch flink wat luisterbeurten te gunnen. Daar gaven we gehoor aan, want Eonian draait al ruim een week door mijn speakers.
Dat is ook nodig, want hoewel deze stijl onmiskenbaar Dimmu Borgir is, zijn er wel wat punten waaraan we moeten wennen. We kennen deze Noren als makers van symfonische black metal, maar de symfonische gelaagdheid is veel sterker aanwezig dan ooit tevoren. Samen met koorzang op tracks als Ætheric, maakt het de muziek nog wat meer afgeborsteld en gaan velen het eerder episch vinden dan stevig. Toch zit er heel wat kracht in deze plaat, maar moet je vooral wennen aan de overgangen en wisselwerking met het symfonische. Als je het een paar keer beluisterd hebt, dan is deze track samen met opener The Unveiling of Alpha Aeon Omega er toch wel eentje die sterk blijft hangen. Toegegeven, soms helt het iets te fel over naar het symfonische, zoals op afsluiter Rite of Passage of op de vrijgegeven clip van Interdimensional Summit.
De symfonische overdrive moet je erbij nemen dus, maar wat klinkt er een fabelachtige duisternis in deze epiek. Interdimensional Summit klinkt enerzijds erg afgeborsteld, maar refereert anderzijds toch aan klanken van de oude Dimmu Borgir en andere jaren negentig bands binnen het genre en daarbuiten. Wil je afwisseling? Leg er dan maar eens Council of Wolves and Snakes naast, met wat sjamanistische input en een erg lekkere opbouw. Behoorlijk gewaagd hoe halverwege het tempo volledig verlegd wordt en er haast op Watain-eske wijze wat zwarte gal over je heen wordt gegoten, om weer terug over te gaan op winterse akoestiek. Dezelfde geniale afwisseling kruipt in een track als The Empyrean Phoenix of Archaic Correspondence.
Hier is gewoon erg goed over nagedacht, track per track. Ja, je gaat dit maar niets vinden als je Abrahadabra al te soft, theatraal en oversymfonisch vond. De Noren hebben zelfs extra ingezet op zweverige koorzang bij momenten. Dimmu Borgir gaat gewoon verder dan ooit en brengt met Eonian de meest afwisselende en bij momenten meest diepgaande plaat uit het arsenaal. En al diegenen die dat niet vinden, moeten maar even terug het materiaal van de jaren negentig draaien. Je kan in elk geval niet zeggen dat deze heren geen gebruik gemaakt hebben van de voorbije acht jaar. Ik zeg: die jaarlijst in!
Score:
90/100
Label:
Nuclear Blast, 2018
Tracklisting:
- The Unveiling
- Interdimensional Summit
- Ætheric
- Council of Wolves and Snakes
- The Empyrean Phoenix
- Lightbringer
- I Am Sovereign
- Archaic Correspondence
- Alpha Aeon Omega
- Rite of Passage
Line-up:
- Shagrath – Zang, bas, synth, effecten
- Silenoz – Gitaar, bas
- Galder – Gitaar, bas
Links: