Black Messiah – Heimweh
AFM Records, 2013
Alles heeft een begin, behalve een worst, die heeft er twee. Zo luidt het alternatieve spreekwoord ten huize Alfvoet in Evergem (binnenkort Knesselare). Zo ook mijn relatie met Black Messiah. Ik leerde de band kennen via een fraaie verzamelaar van AFM Records (naam even kwijt) en was aangenaam verrast. De albums had ik in het verleden straal genegeerd, omwille van de “Messiah” en de hoezen van de albums, met of zonder tieten. Deze nieuwe nam ik graag aan, aangezien The Final Journey uit 2012 best genietbare folk/viking metal was.
Heimweg trekt de lijn door van The Final Journey, al is die lijn dalende. Het is allemaal wat doorzichtiger, minder catchy, meer doorsnee. Sterke elementen zijn er wel, maar komen nergens samen. Enkele sterke riffs (Jötunheim) daar gelaten is het toch allemaal zeer voorspelbaar en klinkklare Duitse festival”viking”metal. Heel veel dubbele powermetaldrums met gladde melodietjes zonder al teveel hoge uithalen en wat paganachtige gezangen. Vergeet vooral ook niet de beperkte etherische synths op de achtergrond, want die moeten voor sfeer zorgen. De violen zorgen wel degelijk voor meerwaarde bij dit Black Messiah, dat wel, spijtig alleen dat je de indruk krijgt dat die constant achter de feiten aanlopen als het op snelheid aankomt. Tijd om de strijkstokken wat meer aandacht te geven dan de stembanden (die hard in de mix staan), beste Zagan.
Ik had er eerlijk gezegd meer van verwacht, van dit Heimweg, zeker na het vorige album. Geen enkel nummer springt eruit en de meeste nummers blijven amper hangen. Goed voor de Oosterburen, dat is zeker, de grens oversteken hoeft echter niet.
Tracklisting:
- Symphonia Pagana
- In the Name of Ancient Gods
- Jotunheim
- Wildsau
- Edmund Von Ostanglien
- Nidhogg
- Heimweh
- Die Quelle Der Weisheit
Line-up:
- Zagan – Zang, Viool, Gitaar
- Frangus – Gitaar
- Garm – Bas
- Meldric – Gitaar
- Agnar – Keys
- Brøøh – Drums
Links: