Dat het er niet zo goed voor staat met de mensheid, daar zijn velen het er over eens. Het Franse gezelschap Beyond the Styx vindt dat ook. Op het derde album Sentence velt de band een vlammend oordeel over de toestand van onze maatschappij en de dystopische toekomst waar wij op af lijken te denderen.
“Denderen” is overigens ook het goede woord om het gehele album te omschrijven. Vanaf het moment dat albumopener DC aftrapt, worden we overrompeld door mokerharde apenkooihardcore met rauwe keelklanken en vieze breakdowns. Als je nog geen zwemdiploma hebt en je een concert van Beyond the Styx bijwoont, krijg je na afloop je A en B er gratis bij. Het kaliber hardcore dat deze laten horen, is tenslotte een ideale kweekvijver voor lompe pitzwemmers. Tussen al het gehak en gebeuk is er ook ruimte voor wat meebrulmomenten waarbij alle coole knapen en knapinnen hun longen uit hun lijf kunnen kwijken: “Rejected, Divided!”. Hoewel deze recensie op een troosteloze, regenachtige zondagmorgen wordt neergepend, krijgen we spontaan zin om halve liters bier weg te klokken op een of ander vuig punkfestival. Op de logge breakdowns na, zijn alle nummers voorzien van een hoog tempo. De hysterische schreeuwen van Emile Duputié zwepen het hele gebeuren nog eens extra op.
Op Scorch AD worden we getrakteerd op brute gastvocalen van Guillaume Duhau. Een man die we zouden kunnen kennen van bands als Final Shodown en Happy Face. Bands waar uw recensent nog nooit van had gehoord, maar die misschien desalniettemin de moeite waard zijn om eens te beluisteren. Want de strot die de beste man op weet te zetten, is uit de kunst. Als we die ietwat lange intro niet meerekenen, duurt het nummer echter slechts een kleine twee minuten. Erg jammer, want de combinatie van de hoge kreten van Emile Duputié en het lage gebrul van Guillaume Duhau geven een gave combinatie. Ook het deathmetalachtige gitaarwerk is hier volkomen op zijn plaats. Dit wil echter niet zeggen dat de laatste twee nummers van het album tegenvallen. Machination bevat bijvoorbeeld een vlammend betoog over de (gevaren van) digitalisering. “Skynet is not a fiction!” horen we. Is de mens net als in de Terminator-filmreeks gedoemd om haar eigen ondergang te creëren? De tijd zal het leren. Gelukkig bieden de heren op albumsluiter Cyclops een mogelijke uitvlucht voor al dit onheil: de barricades op! De enige mogelijkheid om de tand des tijds naar onze hand te zetten, is om de straat op de gaan en de tirannieke overheersers omver te beuken. Maar voordat we zo ver zijn, moeten we eerst oefenen met elkander omver beuken in de pit. En we kunnen met zekerheid zeggen dat Beyond the Styx ons hier goed bij kan helpen.
Als je zin hebt in een pot compromisloze hardcore met vieze breakdowns, dan is Sentence zeker een luisterbeurt waard. Het smaakt naar meer, en vooral naar meer live muziek!
Score:
80/100
Label:
WTF Records, 2022
Tracklisting:
- DC
- Collateral
- New World Disorder (feat. Luis Ifer)
- ESC XIX
- Self Hatred
- Chain of life
- Overload
- Scorch AD (feat. Guillaume D.)
- Machination
- Cyclops (feat. Vincent P.M.)
Line-up:
- Emile Duputié – Vocalen
- David Govindin: Gitaar
- Arnaud Morfoisse – Gitaar
- Yoann César – Basgitaar
- Adrien Joulin: Drums
Gastvocalen:
- Luis Ifer op New World Disorder
- Guillaume Duhau op Scorched AD
- Vincent Peingnart-Mancini op Cyclops
Links: