Between the Buried and Me – Coma Ecliptic

Geschreven door op 09-09-2015 om 13:36.

Between the Buried and Me – Coma Ecliptic
Metal Blade Records, 2015

Als je zelf vindt dat je een metalliefhebber bent, maar toch nog nooit iets van Between the Buried and Me gehoord hebt, dan heb je echt de afgelopen jaren onder een steen doorgebracht. Hoog tijd om daar onder vandaan te komen want er liggen waarschijnlijk nog maar een paar exemplaren van Coma Ecliptic in de schappen bij de platenboer. Dit is het gezicht van metal anno nu! Voor alle snurkers en voor de lezers die hun reviews graag compleet willen zien, hier zijn de links naar de vorige platen: The Silent Circus (2003, geen score) ,
Alaska (2005, geen score),
Colors (2007, 96/100),
The Great Misdirect (2009, 89/100),
The Parallax-Hypersleep Dialogues (2011, geen score (EP)) ,
The Parallax II – Future Sequence (2012, 86/100),
Best of (2014, geen score). De enige plaat die, naast de live-albums, ontbreekt in de Zware Metalen analen is een van de meest briljante coveralbums aller tijden: The Anatomy. Al deze reviews lezende kan men alleen maar concluderen dat Between the Buried and Me een indrukwekkende en grensverleggende band is.

Goed, nu we allemaal weer bij de les zijn mogen we ons verlekkeren aan Coma Ecliptic. En verlekkeren kunnen we. Wederom levert Between the Buried and Me een meesterwerk af. Snoeiharde stukken worden afgewisseld met gevoelige passages. De geniale complexiteit van Dream Theater, het fragiele en subtiele van Porcupine Tree, de afgemeten explosiviteit van Opeth’s metalen jaren, de briljante eigenzinnigheid van Tool, de duizelingwekkende structuren van Meshuggah maar boven alles nog weer een overtreffende trap van Between the Buried and Me. De band is de status van vergelijken met andere bands inmiddels ontgroeid en is een op zich zelf staand instituut geworden. Luister en huiver:

Mocht je nog niet overtuigd zijn, doe jezelf dan een plezier en zoek ook King Redeem / Queen Serene eens op. Of anders Memory Palace met een prachtig Pink Floyd-achtig tussenstuk. Dream Theater-fan? Pak dan The Ectopic Stroll even op. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Bij elke luisterbeurt wordt dit maar sterker en sterker. Steeds weer hoor je iets wat je nog niet eerder opviel. Het zijn de kleine subtiele details, een vingerknip hier, een gitaarloopje en een pianoriedeltje daar, waarmee Coma Ecliptic steeds maar weer zeventig minuten lang blijft boeien en verrassen.

Ook de liefhebbers van inhoud komen op Coma Ecliptic weer volledig aan hun trekken. Dit conceptalbum beschrijft de hersenspinsels van een comateuze man die in zijn conditie door zijn vorige levens heen waart. Op Dark Lyrics is het complete verhaal uitgeschreven dus allen die de toegevoegde waarde zien van teksten kunnen hun hart hier ophalen.

Vanaf heden verklaar ik Between the Buried and Me een band te zijn waarvan elke metalliefhebber reikhalzend naar de volgende plaat zou moeten gaan uitzien. De band is de talentenstatus definitief ontgroeid. Vanaf nu is het een volwassen band die op eigen kracht een gevestigde naam is geworden in de metalwereld en de komende jaren toonaangevend zal blijven.

Tracklisting:
BTBM COMA

  1. Node
  2. The Coma Machine
  3. Dim Ignition
  4. Famine Wolf
  5. King Redeem / Queen Serene
  6. Turn on the Darkness
  7. The Ectopic Stroll
  8. Rapid Calm
  9. Memory Palace
  10. Option Oblivion
  11. Life in Velvet

Line-up:

  • Dan Briggs – Bas
  • Blake Richardson – Drums, percussie
  • Tommy Giles Rogers – Zang, toetsen
  • Paul Waggoner – Gitaar
  • Dustie Waring – Gitaar

Links: