Being As An Ocean – How We Both Wondrously Perish
Invogue, 2014
Het Amerikaanse Being As An Ocean bracht in 2012 het veelbelovende debuutalbum Dear G-d uit. De post-hardcore van het gezelschap werd met veel passie gebracht in combinatie met flink wat invloeden van post-rock in het gitaarwerk. Twee jaar later is het tijd voor How We Both Wondrously Perish. Is er veel veranderd?
De sound van deze nieuweling is veel meer gestroomlijnd vergeleken met Dear G-d dat nog zijn rauwe randjes had. How We Both Wondrously Perish heeft een volle en nette productie meegekregen en de band zelf heeft zijn geluid veel meer volgebouwd met synths, maar daar zit zeker niet de grootste verandering. Die vindt namelijk plaats bij de vocalen, Joel Quartuccio is namelijk de dramatisch declamerende en schreeuwende zanger en als toevoeging is gitarist Michael McGough clean gaan zingen. Hij heeft een stem met een behoorlijk poppy randje en in combinatie met de songs die veel meer een kop en een staart hebben en de melodieuze toonzetting is How We Both Wondrously Perish een plaat geworden die een veel groter publiek aan zal spreken.
Op het gitaargebied is er veel meer nagedacht over lagen en melodieën. De zware akkoorden liggen vaak op de voorgrond, maar daaronder worden er veel dromerige lijnen gespeeld. Grace, Teach Us What We Lack heeft zelfs golvende gitaren in de shoegazetraditie en ook wordt er veel met ambientachtige accenten gespeeld. De eerste helft van het album zijn echt post-hardcoresongs met ontzettende melodieuze refreinen maar daarna gooit Being As An Ocean zijn muzikale grenzen verder open. Vooral naar het eind toe komen er mooie resultaten langs. Mothers is een hele ingetogen en bijna jazzy track, iets wat in de lange trompetsolo aan het eind echt tot wasdom komt. Natures is misschien wel de grootste verrassing op How We Both Wondrously Perish, de tweede plaat van folkgezelschap Bon Iver moet een inspiratie zijn geweest voor deze track.
Being As An Ocean heeft op zijn tweede plaat de songschrijverij veel meer in orde, maar laat zijn avontuurlijke kanten meer varen. Op de tweede helft van het album komt dit wel tevoorschijn en daar zitten dan ook mijn favoriete tracks, al zullen de duidelijk gestructureerde en melodieuze post-hardcoretracks aan het begin van het album bij veel luisteraars meer bevallen. Kwestie van smaak, want de band heeft het echt wel in de vingers.
Tracklisting:
- Mediocre Shakespeare
- Death’s Great Black Wing Scrapes the Air
- L’exquisite Douleur
- How We Both Wondrously Perish
- The Poets Cry For More
- We Drag the Dead on Leashes
- Even the Dead Have Their Tasks
- Grace, Teach Us What You Lack
- Mothers
- Natures
Line-up:
- Joel Quartucccio – Zang
- Tyler Ross – Gitaar
- Michael McGough – Gitaar, Zang
- Ralph Sica – Bas
- Connor Denis – Drum
Links: