Alsof we nog niet genoeg werk hebben aan promo’s die ons zo opgestuurd worden, reviewen we ook nog eens wat ons pad toevallig kruist. In dit geval de nieuwe Astwind uit Colombia. Coldmurk is de man achter dit schepsel, dat sinds 2013 bestaat en voor de tweede keer een langspeler lanceert. Atmosferische black metal mijn beste, zo klinkt het.
Op zich valt er weinig meerwaarde te beleven aan Astwind. Nu moet er normaal een ‘maar’ volgen. Geen maar deze keer. Astwind doet wat 35756 andere bands doen. Vaak beter, vaak slechter, meestal vergelijkbaar. Ambient, zowel op de voor- als achtergrond, met een ruisende gitaarlijn die trapsgewijs van mood verandert in samenhang met de kosmische feedback die simultaan galactische (zonne)winden laat en digitaal geprogrammeerde ‘black metal’ drums die niet altijd even sterk verweven zijn met de rest van de muziek. 100% instrumentaal, traditie in het subgenre, met een geluidsmix die er enkel en alleen is om de ruimte te vullen rondom je, ruimte die wellicht te pijnlijk zou zijn om in pure stilte te ervaren. Niet meteen het niveau Mesarthim of Mare Cognitum (bij Astwind wordt geen gebruik gemaakt van begeesterende electro of hypnotiserende uptempo blastbeats), maar het zullen wel de mensen zijn bij wie die twee bands een belletje doen rinkelen die dit Astwind een beurt geven, bij voorkeur buiten in de achtertuin met zicht op een ondergaande zon en met voldoende bescherming tegen de muggen.
Mooie hoes wel.
Score:
73/100
Label:
Eigen beheer, 2019
Tracklisting:
- En el sigilo nocturno
- Pálidos y brillantes paisajes
- Errante en umbríos senderos
- Aquellos que miran el firmamento
- El viento atraviesa los bosques
- Plenilunio
- Selene III
- Elevación
Line-up:
- Coldmurk
Links: