Ash Borer – Bloodlands
Gilead Media, 2013
Op het gebied van productie worden in de metal de eisen al jaren steeds hoger en hoger. Elk album moet nog krachtiger, bruter en agressiever klinken dan de vorige. We zijn allang het stadium voorbij dat we verwachten dat een snare-hit nog realistisch klinkt, dat een zangpartij nog zonder auto-tune op de cd komt en dat dynamiek nog van enige betekenis is. Veel van mijn favoriete bands vallen in deze categorie en ondanks dat de productie me soms niet zint luister ik dagelijks naar hun albums. Gelukkig zijn er hele genres en vele bands die zich afzetten van deze muziektechnische wapenwedloop, en Ash Borer is er daar één van. Hun laatste EP genaamd Bloodlands is naar eigen zeggen volledig live opgenomen en vervolgens op ouderwetse analoge tape vastgelegd. Een interessante ervaring als je zojuist nog middenin de getriggerde drums, compressors en overdubs zat.
Bloodlands bestaat uit drie nummers met een totale lengte van zo’n vijfendertig minuten. Niet mis voor een EP, zeker als je bedenkt dat de band de afgelopen twee jaar minstens ook al twee full-lengths afleverde. Ash Borer brengt ons hier dik een half uur aan desolate black metal met een post-achtige vibe. Soms slepend, soms razend en vanwege de repetitieve riffs ook erg hypnotiserend. De vocals zijn als vanouds vrij ver achterin de mix en zijn onderdeel van de heerlijk chaotische geluidskluwen die de rest van de band produceert. En oh, de drums! De drums die klinken als een echt drumstel. Net alsof er een echt persoon op de kruk zit, van vlees en bloed enzo. Heerlijk.
Ik ben van mening dat bands soms juist op een EP hun beste muziek voortbrengen. Misschien omdat er minder druk opstaat, het is “maar” een EP. Misschien omdat er niet genoeg tijd is om al te lang erover na te denken. Bloodlands is hier in ieder geval weer een voorbeeld van.
Tracklisting:
- Oblivion’s Spring
- Dirge/Purgation
Line-up:
- N – Synthesizer
- A – Guitars
- K – Guitars, Vocals
- R – Bass
- M – Drums
Links: