Appollonia – Blank Solstice

Appollonia – Blank Solstice
Maximum Douglas Records, 2009

Qua post hardcore/-metal timmert Frankrijk toch aardig aan de weg. Bands als Overmars en Year of No Light zijn
misschien niet de bekendste namen binnen dit subgenre, maar kwalitatief doen deze zeker niet onder voor de bekendere
Neurosis-aanverwanten in deze wereld.
Ook het uit Bordeaux afkomstige Appollonia levert met zijn tweede album Blank Solstice een uitstekend visitekaartje af.

Toen ik de promo voor het eerst in mijn handen nam, wist ik eigenlijk totaal niet wat ik ervan moest verwachten. De nogal vage hoes geeft
ook geen enkele indicatie en ook op het www is er verdomd weinig informatie over dit drietal te vinden. Aan Appollonia
de taak om mij aangenaam te verrassen dus, en dat is ze aardig gelukt! Er wordt tijdens To Nameless Sons meteen al een muur van gitaren
opgetrokken, met een lekker stuwend karakter. Zelfs ondanks het ietwat matige drumgeluid werkt dit verdomd aanstekelijk
en word je al snel meegevoerd langs het massieve sonische geweld. In Iota wordt er zelfs een denderende blastbeat uit de kast
getrokken. Toch is het niet alleen pure kracht waar de band voor staat. Er worden vaak ook rustmomenten ingelast door middel van
melancholische passages, die verrassend genoeg soms nogal aan een band als Amesoeurs doen denken. Luister maar
eens naar My Closest Foe en je begrijp wat ik bedoel.

Toch heb ik ook het overtuigende idee dat de band nog veel beter kan. Hoewel het na één luisterbeurt meteen al een behoorlijke indruk
achterliet, is de plaat tijdens de daaropvolgende sessies voor mijn gevoel niet echt gegroeid. De drie heren lijken soms
net even iets teveel hun best te doen om spannend en bijzonder over te komen en dat gaat jammergenoeg een beetje ten koste van
de intensiteit en de beleving, zoals bijvoorbeeld het Japanse Envy dat zo goed kan overbrengen. Ondanks dit, een knappe release!

Tracklisting:Appollonia

  1. To Nameless Sons
  2. Gospel of the Dead Earth
  3. Iota
  4. My Closest Foe
  5. Acrobat
  6. Thirty Cents Judas
  7. Chalk Outlines
  8. A Landscape of Its Own

Line-up:

  • Vincent – guitars, vocals
  • Olivier – bass, vocals
  • Christophe – drums

Links: