Onontkoombaar ongeluk dat eindigt in zelfmoord. Dat was het lot van Antigone, dochter van Oedipus, in de dramatische trilogie van Sophocles. Met een beladen (maar subtiele) bandnaam als deze móet je eigenlijk wel met iets goeds op de proppen komen. Gelukkig gebeurt dat ook.
Antigone’s Fate is een Duits eenmansproject dat is opgezet door ene Ruun. We zouden hem kunnen kennen van bands als Slagthammer en Halls of Mourning. Het album bevat drie lijvige nummers vol noodlottig drama en intense passages. Al bij albumopener Vríka to Thánato horen we dat Ruun veel in zijn mars heeft. Zonder geforceerd gedoe verschuift de sfeer van de track van rustige gitaarklanken naar intense post-black. Naast een strakke, meeslepende compositie valt ook de loepzuivere productiekwaliteit op. Alles klinkt ongelofelijk helder waardoor je de diverse dimensies die het nummer rijk is goed kunt onderscheiden.
In het daaropvolgende Den Königen Elend und Verfall wordt de dramaknop wat verder naar boven gedraaid. In het verhaal van Oedipus wordt zijn hele bloedlijn vervloekt. Antigone en haar broers zijn dus al bij de geboorte gedoemd tot verval. Na de dood van Oedipus strijden Antigone’s broers om de troon. Beiden sterven. Na deze afgrijselijke broedertwist verbiedt de zittend heerser Antigone om haar broers op een eervolle manier te begraven. Hij laat hun lichamen wegrotten op de koude grond. Beiden streden om de macht, maar ze bleken slechts koningen van ellende en verval. Ik weet niet of dit nummer ook daadwerkelijk over het verhaal van Antigone gaat, maar de sentimenten die hierin naar voren komen lijken daar wel op te wijzen. In de track worden open, rustige gitaarpassages afgewisseld met grootse muzikale tragedies. Het stemgebruik van Ruun klinkt zwaar en beladen. Zowel de screams als de zuivere zang zijn vervuld van emoties. De blastbeat-syth combinatie op het einde van de track is het kersje op de muzikale taart.
In de veronderstelling dat ze levend begraven zal worden, pleegt Antigone zelfmoord. De bloedlijn van Oedipus houdt op te bestaan en nadat er nog wat bloed heeft gevloeid in de nasleep van haar dood, breekt er een nieuwe dag aan. Deze opkomende zon is wat ik me inbeeld als ik naar albumsluiter Sonnenaufgang luister. Maar, als ik eerlijk ben, draagt de naam van deze track veel bij aan deze beeldvorming. Het nummer is redelijk positief gestemd. Het doet me zelfs een beetje denken aan sommige nummers van Godspeed You! Black Emperor. Van heftige blastbeats is geen sprake meer. Na alle tragiek kunnen we weer even rustig adem halen.
Antigone’s Fate presenteert hier een fantastisch album. Mijn hart ging er in ieder geval sneller van kloppen. Er is een grote kans dat we deze zullen terugzien in de jaarlijsten.
Score:
90/100
Label:
Northern Silence, 2021
Tracklisting:
- Vríka to Thánato
- Den Königen Elend und Verfall
- Sonnenaufgang
Line-up:
- Ruun – Alles
Links: