KotzeAdel is mijn eerste kennismaking met Animo Aeger. Geheel onbevangen begin ik dus aan het beluisteren ervan. Dit is de derde cd van dit Duitse duo, dat een vorm van post-black maakt.
Het eerste wat opvalt, is de zeer gevarieerde manier van het gebruik van de vocalen. Waar de muziek al chaotisch klinkt, doet het vocale gedeelte daar nog een stap bovenop. Er wordt op een zeer maniakale manier geschreeuwd en gesproken. Dit alles gebeurt in de Duitse taal, die op zich al iets blafferigs in zich heeft. Het is net alsof Graasjäl gedurende het inzingen van KotzeAdel langzaam in een psychose schiet en de luisteraar daarin meeneemt.
Doordat de productie erg goed is, komen alle instrumenten goed naar voren. Met name de drums en gitaren (die toch nog weleens vechten om een plek in de mix bij deze stijl) zijn goed van elkaar te onderscheiden. Animo Aeger heeft er een handje van te schakelen tussen slepende en lekkere up-tempo passages. Doordat dit vrij abrupt gebeurt, ontstaat er een beklemmende sfeer die je constant op het verkeerde been zet.
Ben je op zoek naar een album dat je van begin tot eind meeneemt op een reis richting het gesticht, dan kun je stoppen met zoeken en KotzeAdel beluisteren.
Score:
86/100
Label:
Bleeding Heart Nihilist Productions, 2017
Tracklisting:
- Manipulazitzen
- Frismenknast
- Die Hochkonjunktur des Wenn als Wann
- Trams
- Galeere Ekel
- Allein im Schlick
- Kosmenhort
Line-up:
- Graasjäl – Vocalen, Gitaar, Basgitaar, Piano
- M. Greis – Drums
Links: