Het Zweedse Amaranthe is een typische ‘love it or hate it’-band. Nog steeds ongeschikt verklaard voor Metal Archives, maar bij Zware Metalen happen we er graag in. Ik moet zeggen dat het steeds een guilty pleasure betrof voor mij, met knapperige meezingnummers als Invincible, Razorblade, Drop Dead Cynical of Dynamite. Ik werk bewust met songtitels en niet met albums, aangezien de popstijl van deze symfonische metal(core)band echt wel inzet op een hoog hitgehalte. Voorzien van verfijnde clips met futuristische kantjes en steeds met een plakkerige vibe. Met The Catalyst zijn we toe aan langspeler nummer zeven.
Een ‘katalysator’ is volgens de definitie een stof die een chemische reactie beïnvloedt, zonder zelf verbruikt te worden. Ongetwijfeld zal The Catalyst weer heel wat geld in het laatje brengen, zonder dat Amaranthe echt verandert. Meer zelfs: nieuwe ‘harsh vocalist’ Mikael Sehlin lijkt wel gecast te zijn om zo goed mogelijk te klinken als hoe het er voren klonk, net zoals het daarvoor met Nils Molin ging. Prima zangers, maar het gaat de geijkte formule van deze Zweden nergens veranderen. Zoveel is reeds duidelijk vanaf opener The Catalyst, maar ook Liberated, Insatiable, Ecstasy, Outer Dimensions of Resistance vormen typisch dansbare, progressieve popcorepulp die de band al jaren presenteert en op die manier gewoon bij in het lijstje kunnen. Twee keer luisteren en je zingt het mee.
Waar gaat het dan de nieuwe kant op? Het vrijgegeven Damnation Flame klinkt wel fris, met synthriedels die voer voor fans van latere Nightwish zijn. De auto-tuneprobeersels op Re-Vision zijn daarnaast behoorlijk lachwekkend, net als de clip. Ook gooit de band er nog eens een gevoelige ballad tegenaan met Stay a Little While. Uiteraard is het duet tussen Nils en Elize weer mooi gebracht, maar een gevoelige snaar raakt het niet. Een opmerkelijk kortere alinea dus met een opsomming van de nieuwigheden op deze band. Ik voel de meerwaarde van deze nieuwe elementen in elk geval niet.
Die meerwaarde is naar mijn gevoel ook door te trekken naar het geheel van de plaat en de band anno 2024. Of zoals Amaranthe het zelf zegt: ‘Let go of expectations, it’s all a beautiful lie.’ Meer dansbare hits voor in de foute uurtjes en plakkerige meezingsongs op een symfonisch metalbedje. Zijn we dit al niet lang beugeluisterd? Ik speel weer ergens advocaat van de duivel, want de verkoopcijfers en mijn eigen luistergedrag zullen mijn koele, objectieve zeven voor het popproduct van deze Zweden meerdere keren met de voeten treden dit jaar.
Score:
70/100
Label:
Nuclear Blast, 2024
Tracklisting:
- The Catalyst
- Insatiable
- Damnation Flame
- Liberated
- Re-Vision
- Interference
- Stay a Little While
- Ecstasy
- Breaking The Waves
- Outer Dimensions
- Resistance
- Find Life
Line-up:
- Olof Mörck – Gitaar, synth
- Elize Ryd – Zang
- Morten Løwe Sørensen – Drum
- Johan Andreassen – Bas
- Nils Molin – Zang
- Mikael Sehlin – Zang
Links: