Alice Cooper – Live From The Astroturf

Live From The Astroturf neemt een speciale plaats in in de Alice Cooper discografie. Het gaat effectief om een liveregistratie van de ondertussen 74-jarige shockrocker, maar dan wel in een reünie met zijn oorspronkelijke Alice Cooper Band van begin jaren ’70. Georganiseerd door superfan Chris Penn in zijn eigen (grote) platenwinkel, Good Records in Dallas, in oktober 2015. En bovendien nog eens uitgebracht als prijswinnende documentairefilm in de bioscoop. Of hoe een handtekeningsessie voor een boek uitgroeide tot een niet-alledaags event.

Voor de originele Alice Cooper Band moet je al een jaar of 50 terug in de tijd. Een bezetting die bestond uit Alice Cooper zelf, bassist Dennis Dunaway, gitarist Michael Bruce, drummer Neal Smith en gitarist Glen Buxton die in 1997 overleed. Zij zijn verantwoordelijk voor oorwurmen, zeg gerust klassiekers als I’m Eighteen, No More Mr. Nice Guy, School’s Out en Elected. Allemaal nummers die trouwens aan bod komen op deze Live From The Astroturf.
Van die bezetting blijft in de huidige Alice Cooper band alleen nog Alice Cooper zelf over. Maar de oorspronkelijke heren zijn duidelijk nog “on speaking terms” en beleven het nodige speelplezier aan dit reünieconcert.

De omgeving is absoluut niet evident: een grote platenwinkel waar vooraan een podium is geconstrueerd, een beperkte PA, en dat is het. Nauwelijks de naam van een clubconcert waardig zelfs. Maar het werkt heel goed. Al is deze bezetting al een jaar of 40 uit elkaar en kun je hen geen jonkies meer noemen: het klinkt best straf! Heel rauw, recht uit de speakers, met galm op de microfoon en een basgeluid waarbij je letterlijk aan de snaren hoort plukken.

Vraag is natuurlijk: blijven dergelijke nummers recht zonder de theatrale show waar Alice Cooper live een patent op heeft? In mijn ogen wel. Of je nu gewoon naar de nummers luistert of naar de bijbehorende video kijkt: de muziek staat als een huis. Leuk is trouwens dat het publiek vooraf niet wist dat Cooper er zelf ook bij ging zijn. Het openingsnummer Caught In A Dream wordt dan ook volledig ingespeeld en gezongen door het trio Dunaway – Bruce – Smith. Pas van bij het tweede nummer Be My Lover komt Cooper erbij, samen met Ryan Roxie als tweede gitarist.

Het geleuter met het publiek (wat men zo mooi “banter” noemt in het Engels) maakt gewoon deel uit van deze release, en maakt deel uit van de ruwe charme. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet alle nummers kende. Het net genoemde Be My Lover is typisch een nummer zoals Ace Frehley ze ook maakte. Maar voor de rest is dit een jukebox met live hits natuurlijk, zonder de visuele poespas van wat je van Alice Cooper gewoon bent.

Deze uitgave is een aanrader als je niet geïnteresseerd bent in de registratie van een hedendaags Alice Cooperoptreden, maar wel wilt horen (en zien, want ook op dvd beschikbaar) hoe de oorspronkelijke band nummers van een halve eeuw oud mooi tot leven brengt.

Label:

earMUSIC, 2022

Tracklisting:

  1. The Eighth Wonder Of The World… (intro)
  2. Caught In A Dream
  3. Be My Lover
  4. Whatever He’s Doing It’s Illegal (banter)
  5. I’m Eighteen – Cooper, Alice
  6. We Haven’t Done This One In About, What, 40 Years? (banter)
  7. Is It My Body
  8. Threatened For A Month (banter)
  9. No More Mr. Nice Guy
  10. I Guess Things Are Getting Better For You (banter)
  11. Under My Wheels
  12. It’s A Dangerous Place To Be (banter)
  13. School’s Out (chuck Garric Harmonica)
  14. More Fun Than It’s Supposed To Be (banter)
  15. Elected (encore!)
  16. School’s Not Over Until You Vote (outro)
  17. Desperado (soundcheck) (instrumental Theme From “Live From The Astroturf”)

Line-up:

  • Alice Cooper – Vocalen
  • Dennis Dunaway – Bas
  • Michael Bruce – Gitaar, vocalen
  • Neal Smith – Drums
  • Ryan Roxie – Gitaar

Links: