Against Me! – New Wave
Sire Records (Warner Bros + Reprise) – 2007
Als een punkband de overstap waagt naar een groot label, zelf mag kiezen uit een lijst met bekende en gerespecteerde producers en een cd opneemt, dan hou je je hart een beetje vast. Blijft er nog wel wat van over? Wel, misschien zijn er fans van het eerste uur die wat teleurgesteld zijn, maar mij valt het resultaat alleszins mee. Against Me! is er in geslaagd om voor een groot deel de eigen identiteit te behouden. Ook is het ze gelukt om iets aan de muziek te veranderen, waardoor het ook voor een groter publiek lekker luisterbaar is geworden. Ik verbaas me er over dat iedere song wel iets bijzonders heeft, waardoor hij zo de radio op en de hitlijsten in kan. Ok, het is niet meer de punk die het was, maar datgene wat daarvoor in de plaats kwam is zeker niet slechter. En op de zo’n beetje eerste fatsoenlijke zomerdag van het jaar een zomers getint plaatje draaien, daar is niks mis mee.
Tien jaar geleden begon Tom Gabel zijn muzikale activiteiten als solo artiest onder de naam Against Me!. In 2002 kwamen er drie mede-bandleden bij. Toen was er dus voor het eerst echt sprake van een band. Men bracht tot nu toe drie cd’s uit op kleinere indie labels. Dit uit Florida afkomstige viertal toerde door alle staten van de VS en in het buitenland van IJsland tot Australië, zoals men zelf in de bio weet te melden. Nu dus de overstap naar een groot label en het uitbrengen van de vierde cd: New Wave.
Zeker qua tekst en boodschap blijft Against Me! de punk trouw. Het schuurpapiertje van de producer heeft gewerkt en men brengt die boodschap krachtig en misschien zelfs wel een beetje poppie hier en daar. Ik las ergens dat de band een boodschap brengt, zonder wijzend vingertje. Daar ben ik het mee eens, het is geen schoppen om het schoppen. Ze proberen je daadwerkelijk een mening te geven, zonder die op te dringen. Punk, new wave, ska, indie, rock. Noem nog maar een handvol invloeden op, het zit er allemaal wel een beetje in. Een van mijn favoriete bands van dit moment is het Deense Volbeat en de beste nummers van de cd hebben iets weg van het werk van die band. Met name Stop! komt daar erg dicht bij. Wel iets minder energiek en stuwend, maar qua stemgeluid en sfeer komt het er dicht bij en dat is een compliment. Alleen dat beetje zouteloze duet met Tegan Quin hadden ze voor mij wel weg mogen laten.
Tien nummers, die allemaal iets unieks hebben. Bij elkaar een lekker wegluisterende plaat. Dat het beste nummer van de cd, White People For Peace, ook op single wordt uitgebracht is een goede zaak. Uitermate geschikt voor op het balkon met een goed boek en een koel drankje. En dat is precies wat ik nu ga doen.
Tracklist:
- New Wave
- Up The Cuts
- Thrash Unreal
- White People For Peace
- Stop!
- Born On The FM Waves Of The Heart
- Piss And Vinegar
- American Abroad
- Animal
- The Ocean
Line-up:
- Tom Gabel – Vocals/Guitar
- James Bowman – Guitar
- Warren Oakes – Drums
- Andrew Seward – Bass
Links: