A Million Dead Birds Laughing – Bloom
Eigen beheer, 2013
Geen makkelijke, deze derde volledige cd van A Million Dead Birds Laughing. Debet daaraan zijn twee factoren. Allereerst springen de composities van de hak op de tak. Prasix is daar een uitstekend voorbeeld van. Op Opeth-achtige wijze wordt er van deathmetal naar een rustige passage naar een jazzy break en vervolgens weer naar deathmetal geschakeld.
Tweede factor voor de moeilijke toegankelijkheid is het feit dat men ervoor kiest veel ideeën in de korte nummers (enkelen halen de twee minuten niet eens) te stoppen. Het siert de band dat het lukt om schijnbaar moeiteloos in een en hetzelfde nummer van het ene in het andere deel over te gaan. Het vergt echt wel wat oefening om dit soort muziek te componeren, laat staan uit te voeren.
Het geluid is vrij donker in die zin dat het lijkt alsof er een dekentje overheen ligt. Op de gitaarsolo’s na klinkt het nergens helder. Vooral in het drumgeluid zit veel laag. De zang is afwisselend schreeuwend, dan weer gruntend en dan weer een stuk gesproken tekst. In het afsluitende Equilibrium komt dit nog maar eens naar boven. Sowieso is dit het sterkste nummer van deze cd. Het lijkt erop dat A Million Dead Birds Laughing nog een laatste keer wil laten zien wat het kan. Alsof dat in de voorgaande dertien nummers nog niet was gelukt.
Zoals gezegd, het is geen makkelijke plaat die je zomaar even opzet. Wie openstaat voor jazz-achtige gitaarloopjes, veel korte riffs die elkaar in hoog tempo opvolgen en staccato breaks, kan zijn tanden in Bloom zetten.
Tracklisting:
- VII
- Rashômon
- Defaced
- Fortress
- Maboroshi
- Warlord
- Imperium
- Prasix
- Axiom
- Empress
- Seppuku
- Boshidu
- Bloom
- Equilibrium
Line-up:
- DL – Vocalen
- BB – Gitaar, achtergrondvocalen
- SA – Basgitaar
- DT – Drums
Links: