Soms tref je een band die je op het lijf geschreven is. Zo’n 2000 kilometer verwijderd van de regenboogstrijders van Sabaton staat de band 1914 met de laarzen in de modder. Deze band wist mij drie jaar geleden met zijn tweede studioplaat The Blind Leading The Blind te overweldigen met een mix van death en doom met een zwart randje. Een album met één van de sterkste hoezen ooit, een album dat ik zelfs wil nomineren tot één van de beste albums van het afgelopen decennium. Het thema Eerste Wereldoorlog werd muzikaal nog nooit zo sterk gepresenteerd als door deze band en ik betwijfel of een andere band dit ooit gaat evenaren. Voor verheerlijking en zelfs voor heldenverhalen was geen plaats. Hier werd oorlog in zijn puurste en donkerste vorm beschreven, zoals de dienende soldaat uit de Grote Oorlog moest doorstaan. Met name afsluiter The Hundred Days Offensive sleurde je mee de loopgraven in, schuilend voor kogels en mosterdgas, ingeleid door een sample uit de eerste verfilming (1930) van Remarque’s bestseller All Quiet On The Western Front.
Reikhalzend keek ik dan ook uit naar Where Fear And Weapons Meet, de derde studioplaat van deze Oekraïense divisie. De band heeft zich voor de pandemie – nee, ik praat niet over de Spaanse Griep – goed in de kijker weten te spelen op de Europese podia en het heeft er zelfs voor gezorgd dat hij getekend werd bij Napalm Records, na voorheen bij Archaic Sound uit het thuisland te hebben gezeten. Zou de overstap invloed hebben op de sound? Ja, absoluut. Klinkt de band nog steeds als zichzelf? Zondermeer, maar met een groter budget dan voorheen. Luister de drie studioplaten en de split met Minenwerfer in chronologische volgorde en je hoort hoe de band steeds op subtiele wijze evolueerde om ten slotte nu op de meest bombastische manier het strijdveld te kunnen betreden.
Op Where Fear And Weapons Meet start 1914 met het startschot van de Eerste Wereldoorlog. Het traditioneel getitelde intro War In begint namelijk met een opname van het Servische lied Tamo Daleko. Op de achtergrond horen we reuring op straat, die plots onderbroken wordt door schoten en gegil. We zijn aanwezig in Sarajevo en zijn zojuist getuige van de moord op aartshertog Franz Ferdinand en zijn wederhelft door de Bosnisch-Servische nationalist Gavrilo Pincip, die met zijn ene daad oorlogen voor de komende decennia wist te creëren (al ligt de gehele situatie iets genuanceerder). Het wapen dat hij ervoor gebruikte was de FN .380 ACP#19074, tevens de titel van het echte openingsnummer. Bombastisch en vol gas gaat 1914 vandaag ten strijde, terwijl een dikke laag orkestrale saus gegoten wordt over het gebulder van de band. Met zijn altijd krachtige vocalen schreeuwt Oberleutnant Kumarberg vanuit het oogpunt van Princip de luisteraar toe, “Welcome to Sarajevo!”. Een heerlijke opener en een podiumklassieker in wording!
En wist de band op The Blind Leading The Blind nog David Ingram te strikken voor een gastbijdrage op het nummer Passchenhell, zijn het nu Sasha Boole van Me And That Man en Nick Holmes van Paradise Lost die als hulptroepen worden ingeschakeld. Coward is een akoestisch nummer dat je in muzikaal opzicht eerder had verwacht op Panopticon’s Kentucky. Een vreemde eend in de bijt, maar de tekst spreekt boekdelen. …And A Cross Now Marks His Place was daarentegen de eerste single van de plaat. We krijgen Holmes en Kumbarberg die de vocalen afwisselen en eerstgenoemde laat voor het eerst zelfs cleane vocalen horen voor op een regulier 1914 nummer. De wisselwerking tussen de beide brulboeien is perfect gebalanceerd. Niet geheel verrassend is dit ook het meest doomy nummer op de schijf, ondanks dat er naast loodzware klanken ook niet wordt geschroomd om flink het tempo op te schroeven.
Corps d’Autos-Canons-Mitirailleuses (A.C.M.) en The Green Fields Of France zijn eveneens ijzersterke nummers vol dood en verloren hoop geworden. Vooral de Vlamingen zullen eerstgenoemde zeker moeten checken, gezien het onderwerp hier een Belgische eenheid betreft die in 1915 door Koning Albert I uitgeleend werd aan Tsaar Nicholaas II om ingezet te kunnen worden aan het Oostfront. We volgen hierin de wereldreis die de eenheid maakte voordat het eindelijk weer voet mocht zetten op eigen bodem. Het wordt dan ook treffend afgesloten met de in het Nederlands gesproken zinsnede “wederom hallo, ons mooie België’”. Nadat we na een uur ook de groene Franse velden hebben betreden na al een historische tocht van verschillende veldslagen op het Europese continent, doet het lot ons alweer aanbelanden bij het outro War Out. Maar wat een indrukwekkende tocht is het weer geworden! 1914 klinkt op Where Fear And Weapons Meet nog grootser en bombastischer dan voorheen. Met een nieuw arsenaal op zak is het klaar om de strijd weer aan te gaan en zal het weer veel grond doen vernietigen en veroveren! En die albumhoes, die is ook weer van een formidabel kaliber.
Score:
95/100
Label:
Napalm Records, 2021
Tracklisting:
- War In
- FN .380 ACP#19074
- Vimy Ridge (In Memory Of Filip Konowal)
- Pillars Of Fire (The Battle Of Messines)
- Don’t Tread On Me (Harlem Hellfighters)
- Coward
- …And A Cross Now Marks His Place
- Corps d’autos-canons-mitrailleuses (A.C.M)
- Mit Gott für König und Vaterland
- The Green Fields of France
- War Out
Line-up:
- 2.Division, Infanterie-Regiment Nr.147, Oberleutnant – Ditmar Kumarberg – Zang
- 5.Division, Ulanen-Regiment Nr.3, Sergeanten – Vitalis Winkelhock – Gitaar
- 37.Division, Feldartillerie-Regiment Nr.73, Wachtmiester – Liam Fessen – Gitaar
- 9.Division, Grenadier-Regiment Nr.7, Unteroffiziere – Armin fon Heinessen – Basgitaar
- 33.Div., 7.Thueringisches Inf.-Reg’t. Nr.96, Gefreite – Rusty Potoplacht – Drums
Links: