Zware Metalen was de hele maand november op zoek naar de beste metalcover ooit gemaakt. November werd daarmee Covember! Elke dag werden op deze pagina en op onze Facebook de leukste inzendingen van de dag daarvoor geplaatst. Degene met de leukste en origineelste inzending kreeg na Covember twee kaartjes voor een concert naar keuze!*
Dé beste metalcover hebben we natuurlijk niet gevonden, maar we hebben ons wel vermaakt met de vele suggesties. De eerste vonden we de leukste omdat er een leuke draai is geven aan een disconummer én er een video bijzit: Turisas met een nummer van Boney M. Dank voor het meedoen en tot volgend jaar!
Speel alle nummers af via ons YouTube-kanaal!
Covember dag 30 (onderaan dit bericht kwam RENALD met deze suggestie):
Op de laatste dag een fraaie cover van de onverwoestbare Scorpions door Testament:
Op de voorlaatste dag hebben we nog een aantal primeurs, want tot nu toe deed Covember het zonder Machine Head en hardcore. Daarom een cover van Cro-Mags waarbij Bobby Hambel van Biohazard ook nog binnen komt rollen. Verder op het podium, wijlen Onno Cro-Mag van Aardschok. En ergens voor het podium een jonge Ghostwriter van Zware Metalen:
Op dag 27 waren ze zelf onderwerp van een coversong, nu op dag 28, is het Slayer dat een nummer van een ander speelt en wel het stokoude (1968) In-A-Gadda-Da-Vida van Iron Butterfly. Het origineel duurt 17 minuten, Slayer hield het op ruim 3:
Hatebreed bracht ooit een heel coveralbum uit met daarop een minder voor de hand liggen nummer van Slayer:
Drie iconen. Black Sabbath, Megadeth en Paranoid.
Alweer dag 25 met ditmaal een bijzonder geslaagde uitvoering van Light My Fire van The Doors door Amorphis:
Voor dag 24 zoeken we de extreme hoek weer op met Non Serviam. Volgens de Zware Metalen Facebookvolger klinkt de cover van Moonsorrow beter dan het origineel van Rotting Christ:
‘Kippenvel’. Dat krijgt de Zware Metalen Facebookvolger iedere keer als hij deze suggestie hoort: Metallica‘s Creeping Death in de uitvoering van Slipknot:
Maar is deze suggestie voor wel een echte cover? Body Count bracht namelijk eerder een ode aan Suicidal Tendencies dan dat Institutionalized werd nagespeeld. Maar als de suggestie zowel via de website als Facebook wordt gedaan, nemen we ‘m gewoon mee!
Het Duitse Primal Fear maakte een powermetaluitvoering van Speed King van Deep Purple:
Het Nederlandse Callenish Circle bestaat niet meer. Maar ze vertrokken niet zonder een cover van een klassieker van Golden Earring achter te laten:
We gooien het eens helemaal over een andere boeg tussen al dat zware metalengeweld. De zusjes Ann en Nancy Wilson van Heart, hadden een tijdje een akoestisch project: The Lovemongers. Daarmee coverden ze Led Zeppelin‘s Battle of Evermore:
Judas Priest staat al twee keer in deze lijst: één keer met een eigen cover en één keer met een door anderen gecoverd nummer. Op dag 18 maken we er gewoon een derde keer van, want Sabaton maakte een nieuwe versie van All Guns Blazing:
De The Rolling Stones-klassieker Sympathy for the Devil is vaak nagedaan in metalland. Tiamat waagde zich er in 1999 aan:
Ian ‘Lemmy’ Kilmister mag in geen enkel overzicht ontbreken en dus ook niet in dit. Met zijn Motörhead coverde hij Enter Sandman van Metallica:
Deathmetaliconen Cannibal Corpse coverden in 1993 een nummer van metaliconen Black Sabbath. Misschien deed toenmalig zanger Chris Barnes hiermee zijn idee op om later albums vol covers uit te brengen?
De Finse powermetallaars Sonata Arctica namen een zwijmelnummer van Scorpions onder handen:
Judas Priest staat met een cover zelf al in de lijst maar de band zag hun eigen Painkiller onder de loep genomen worden door het legendarische Death:
Een leuke re-make van Metallica‘s Escape door Gojira:
Of we deze versie van Oops… I Did It Again van Britney Spears door Children Of Bodom een cover kunnen noemen, is te betwisten. Het lijkt meer een parodie. Maar leuk is het wel!
Dimmu Borgir maakte in 2001 een zwarte versie van Twisted Sister‘s klassieker Burn In Hell:
Iedereen is het al lang vergeten, maar het nummer dat nooit op de setlist van Judas Priest ontbreekt, is toch echt een cover van Fleetwood Mac. Voluit: The Green Manalishi (With the Two Prong Crown):
Voor een cover van Simon & Garfunkel‘s draak van een nummer The Sound of Silence, kwamen verschillende suggesties. Disturbed en Nevermore. Wij gaan voor de harde verbouwing van Nevermore:
We blijven nog even in de duistere hoek met de ene blackmetalband die een nummer van de ander covert. Alles kan bij Covember, dus ook Carpathian Forest dat Darkthrone na doet!
Wie denkt aan metalcovers komt al heel snel uit bij het mysterieuze Engelse gezelschap Ten Masked Men, dat het hele bestaan heeft gebouwd op het maken van deathmetalversies van popnummers. Zoals deze van Eye of the Tiger van Survivor:
De duistere metallaars van Cradle of Filth eerden in 1998 op de extended version van het album Cruelty and the Beast Iron Maiden. Ze noemden het Shallow Be My Grave, deze cover van Hallowed Be Thy Name:
Meer dan 50 jaar geleden werd voor het brave zangeresje Dusty Springfield het nummer I Only Want to Be with You geschreven. Oudere metalheads zullen de versie van Samantha Fox uit 1989 nog wel herinneren, maar de beste cover werd in 2004 gemaakt door de rockers van Volbeat:
De eerste cover zonder beeld, maar dat mag de pret niet drukken. Het Italiaanse Graveworm maakte in 2005 een veel betere uitvoering dan R.E.M. deed met hun draak van een nummer Losing My Religion:
Een Anthrax-concert is niet compleet zonder dit nummer, maar het is natuurlijk een vertaalde cover van de Franstalige hardrockband Trust:
Hoe klinkt de Finse folk/vikingmetal van Turisas als je het mixt met de Duitse disco van Boney M? Nou, zo:
Shockrocker Marilyn Manson maakte deze creepy versie van de hit van new wave duo Eurythmics: