Rijkelijk laat ja, deze review. Tja, alsof ik niets beter te doen heb dan naar Hatebreed zitten luisteren. Nee, dat klopt niet, Hatebreed is het wel degelijk waard als je het aan mij vraagt. En of je dat nu vraagt of niet, ik geef je toch mijn mening. Ik ben fan van Hatebreed. Hoe banaal en oppervlakkig het soms ook moge klinken. Big deal, het maakt indruk, het is aanstekelijk, en het zet me in beweging. En voor iemand met een zittend beroep, iemand met een extreem gebrek aan ergonomie en iemand die seks heeft alsof zijn leven er vanaf hangt omdat het anders niet lukt, is “in beweging gezet worden” best wel vermeldenswaardig. Mijn favoriete HB is Supremacy, ik geef het maar even mee voor de context.
Voor de rest niets dan vintage Hatebreed-nummers vol sociaalkritische leuzen en opruiende propaganda, breakdowns, opgefokte metalcore en herkenbaarheid. Mijn black & death metal vriendjes zullen dit wel weer benoemen als slechtgezinde Limp Bizkit op anabolen, maar dat kan mij weinig schelen. Herbeginnen met A.D. voor nog een rondje Hatebreed MTF’ers. En nu maar hopen dat Trump wint, voor nóg betere nummers op plaat nummer acht.
Label:
Nuclear Blast, 2016
Tracklisting:
1. A.D.
2. Looking Down The Barrel Of Today
3. Seven Enemies
4. In The Walls
5. From Grace We’ve Fallen
6. Us Against Us
7. Something’s Off
8. Remember When
9. Slaughtered In Their Dreams
10. The Apex Within
11.Walking The Knife
12. Dissonance
13. Serve Your Masters
Line-up:
- Jamey Jasta – keel
- Chris Beattie – bas
- Wayne Lozinak – gitaar
- Matt Byrne – drums
- Frank Novinec – Gitaar
Links:
Score: 81/100