Monomyth – Exo
Suburban Records, 2016
Exo betekent zoveel als extern of buitenste. Exo is ook de titel van het nieuwe Monomyth album, waarmee de band ons voor de derde keer meeneemt op een spacey kraut trip buiten de ozonlaag. Er lijkt een mooie lijn te ontstaan in de albumtitels, met eerst Monomyth en Further, om nu uit te komen bij Exo. Het Haagse vijftal levert een positieve vibe met Exo, meer nog dan op vorig werk, waar de synths en toetsen de dankbare taak hebben ons mee te nemen in de trippy atmosferen, terwijl bas en drum ons voortstuwen en de gitaar het geheel voorziet van psychedelische solo’s en krachtige riffs. Het artwork sluit weer naadloos aan op de muziek en is misschien wel de beste albumcover die de band tot nu toe heeft gehad.
Met de toepasselijke naam Uncharted laat het eerste nummer een band horen die ogenschijnlijk de omgeving aan het verkennen en aftasten is. Wanneer de synths vastigheid krijgen door de toevoeging van een voorzichtige drumlijn, begint de gitaar accenten te leggen op de juiste plekken door middel van echoënde tonen. De verwevenheid van het spel verraadt het niveau van de muzikanten tijdens bedrieglijk uitgesponnen composities, iets wat niet onbekend is voor Monomyth. Zoals waarschijnlijk wel bekend is, heeft een aantal van de mannen al ruimschoots ervaring met het maken van psychedelische muziek, wat bij het werk met Monomyth steeds weer tot uitdrukking komt.
Op Exo wordt regelmatig naar geaarde passages toegewerkt, met als voorbeeld van een dergelijke passage het toch zeer stevige Surface Crawler. Op momenten als deze schakelt de band schijnbaar moeiteloos om en worden de luisteraars even stevig met twee voeten op de aarde gezet: terwijl de synths en elektronica stevig door spacen, grooven de bas en drums door en worden die voorzien van toch behoorlijk funky gitaarpartijen. Een goede kwaliteit om zo te kunnen schakelen als band, maar het zou af en toe wel iets spannender ingezet mogen worden om de luisteraar even wakker te schudden. Wat mij op die momenten het meest vasthoudt, is het slimme gebruik van de synthesizers, die toch altijd een bijzondere rol spelen in de composities van Monomyth.
De conclusie is dat Monomyth gewoon doet waar het goed in is: uitgesponnen spacerock met flink wat kraut invloeden. De band beleeft op Exo, in tegenstelling tot de titel, een aantal van zijn meest geaarde momenten en weet daardoor, ondanks de uitgesponnen aard van de muziek, een gevoel van behoorlijke snelheid mee te geven aan de atmosfeer. Extreem veel nieuws wordt er niet toegevoegd op dit album, wat het geheel toch vrij vertrouwd doet aanvoelen. Erg is dat niet, maar soms mist een stukje van de spanning die op de oudere albums wel aanwezig was, simpelweg omdat het trucje tot op zekere hoogte bekend is. Desalniettemin een aanrader voor diegenen die graag een tripje maken.
Tracklisting:
- Uncharted
- Surface Crawler
- ET Oasis
- LHC
- Moebius Trip
Line-up:
- Thomas van den Reydt – Gitaar
- Selwyn Slop – Bas
- Sander Evers – Drums
- Peter van der Meer – Toetsen
- Tjerk Stoop – Programmering
Links: