The Ritual Aura – Laniakea
Svart Records, 2015
Sommige bands beginnen met old school deathmetal en een demo, en dan nog een demo of een EP. De een doet er jaren over om wat te maken en soms kost dat wel een decennium. Het kan echter ook anders, zoals dit beestje. Nou, beest eerder, want verdomme in het kwadraat nog aan toe, dit is me een portie technische tovenarij. Dit is de eerste langspeler van deze band en deze bestaat pas sinds dit jaar. Wat een hele prestatie is. Lacerated Enemy heeft goed opgelet, want deze Aussies zijn geen eendagsvliegen.
Het is duidelijk dat het bij The Ritual Aura om technische deathmetal gaat, al kan de intro Mythos of Sojourn daar een misleidende draai aangeven. Ectoplasm komt je cerebraal bruut intern verkrachten en programmeert zo je neurologische verbindingen opnieuw mits je er niet aan overlijdt. Nu lijkt het echter alsof dit een Putridity 2.0 is, maar daar vergist u zich in. Kwa snelheden komt het zeker bij tijd en wijle overeen, alleen gebruikt The Ritual Aura techniek en melodieën van een zeer hoog niveau.
Neem daar dus de al eerder genoemde intro Mythos of Sojourn, maar ook het titelnummer Laniakea is louter instrumentaal en als laatste een erg mooie afsluiter. In een nummer als Nebulous Opus Pt. II laat gitaar-tovernaar Levi Dale horen dat hij een zeer getalenteerde kerel is die ongelofelijke dingen met je neuronenstructuur doet. Ik heb het gevoel dat er met tijd en wijle files ontstaan in mijn cerebrale stelsel en dan komt drummer Adam Giangiordano er ook nog eens overheen walsen om de zojuist aangelegde structuren weer te ruïneren. Maar het is zo lekker! Als ik een opsomming van bands zou maken waar dit mee vergeleken kan worden of al dan niet het kopje voor fans van, dan noem ik ter ziele gegaande Necrophagist (oh nee, ze bestaan nog wel, maar nemen alleen hun tijd en spelen al zeven jaar lang een “nieuw” nummer live), Viraemia (deze zijn wel dood) en toch ook Cynic (en deze onlangs ook). Die laatste vanwege de toch zweverige elementen die ook The Ritual Aura gebruikt.
Een erg verrassende plaat voor mij en ik sta er versteld van! Een hele mooie combinatie van melodie, sfeer en bruutheid gekoppeld in een zeer technisch jasje. Er gebeurt heel veel, wat voor een boel mensen gewoon te veel is, echter mis je daardoor een heleboel. Het geluid is goed en dat is maar goed ook anders was dit een stuk moeilijker te behappen. Helder en alle details zeer goed volgbaar. Een zeer sterke plaat voor een hele jonge band. Klasse gedaan!
Tracklisting:
- Mythos of Sojourn
- Ectoplasm
- Time-Lost Utopia
- Era of the Xenotaph
- Nebulous Opus Pt, I
- Precursor of Aphotic Collapse
- Erased in the Purge
- Nebulous Opus Pt, II
- Laniakea
Line-up:
- Jamie Kay – Vocalen
- Levi Dale – Gitaar
- Adam Giangiordano – Drums
- Darren Joy – Bas
Links: