Darkest Era – Severance
Metal Blade Records, 2014
Als je invloeden van Iron Maiden, Thin Lizzy bij een stevige dosis Primordial voegt krijg je het geluid van Darkest Era. Tamelijk epische traditionele heavy metal met de nodige Keltische invloeden. Een vleugje blackmetal (sporadisch terugkerend in de drumpartijen) voegen de Ieren in het muzikale geheel en ziedaar: Severance is het goed geslaagde resultaat.
Sterkhouders op het tweede album van Darkest Era zijn onder andere het meeslepende songmateriaal, de fijne afwisseling in gitaargeluid en de sfeer tout court. En niet te vergeten de krachtige en heldere zang van Krum (cool als Phil Lynott).
Onder het motto ‘all killer, no filler’ presenteert de band acht prima nummers die coherent zijn op sfeergebied, maar onderling afdoende van elkaar verschillen om niet in de eenheidsworst te verzanden. Persoonlijke favorieten zijn het machtige The Scavanger en het massieve slotstuk, Blood, Sand And Stone.
Het blijft interessant om een album als Severance te beluisteren en te constateren dat hoewel de muziek rondom alom bekende stijlelementen uit zowel de folk- als de metalmuziek is opgebouwd, nog enorm blijft boeien. Traditionele metallers zullen zich vooral kunnen laven aan de gitaar melodieën, de liefhebber van duisterder werk in het straatje van Primordial kan hier echter ook prima mee uit de voeten. Aanrader wat mij betreft.
Tracklisting:
- Sorrow’s Boundless Realm
- Songs Of Gods And Men
- The Serpent And The Shadow
- Beyond The Grey Veil
- Trapped In The Hourglass
- The Scavenger
- A Thousand Screaming Souls
- Blood, Sand And Stone
Line-up:
- Krum – zang
- Ade Mulgrew – gitaar
- Sarah Wieghell – gitaar
- Daniel O’Toole – bas
- Cameron Åhslund-Glass – drums
Links: