Walpurgis Night – Midnight Wanderer
My Graveyard Productions, 2012
Het is me een raadsel of dit Italiaans heerschap (en dame) uit 2009 hun naam heeft “geleend” van het debuutalbum van Stormwitch of dat ze daadwerkelijk op 1 mei vuurtje stoken op dit folklore feest, maar feit is wel dat de bandnaam en ook het artwork meteen een indicatie geven van hun stijl. U raadt het al: Walpurgis Night zoekt zijn heil in de meer occulte dingen des levens. In tegenstelling tot hun soortgenoten (en zo zijn er de laatste tijd wel wat!) die zich meestal verdiepen in de jaren ‘70 rock, doorspekken zij hun muziek veel meer met eighties heavy metal.
Om nu te zeggen dat Walpurgis Night zich kan meten met het jonge Iron Maiden gewoon omdat ze veel soortgelijke rifjes gebruiken, nou, dat dus net niet. Als je Midnight Wanderer in je cd-speler steekt, wordt vooral snel duidelijk dat de band zo’n typisch geval is van veel goede wil, maar gebrek aan echt talent. Ondanks dat deze muziek en het geluid uiteraard retro horen te zijn, klinken deze Italianen behoorlijk gedateerd. Het kan natuurlijk ook aan de muzikale capaciteiten liggen dat ze een eigen smoelwerk missen en niet verder komen dan enkele basis riffs.
Omdat ietwat simpelere muziek niet per definitie slecht moet zijn (hell, er zijn grind-bands die met quasi drie noten een heel album weten te boeien), wil ik de band echter toch wat krediet geven. Er zitten hier en daar namelijk best wel leuke ideetjes in hun songs. Opener Immortals is compositorisch bijvoorbeeld niet mis, maar duurt net als de meeste songs iets te lang. Enkel het ambitieuze, twaalf minuten durende vierluik Stories From An Astral Journey rechtvaardigt zijn lengte door de vele tempowisselingen en verschillende personages/stemmen die in het verhaal voorkomen. De pion die mij echter het meest stoort, is zanger Stefano Balma. Zijn zangstem klinkt te amateuristisch om zich ook maar een beetje te kunnen onderscheiden van eender welke hobby-zanger. Enkel zijn hele hoge uithalen zijn – verrassend genoeg – best goed te pruimen.
Wie zich graag eens wil laten meevoeren met de occult-revival die Italië de laatste tijd volledig overspoeld heeft, kan zich zeker eens aan dit plaatje wagen. Maar als je de authentieke Italiaanse sfeer echt wil opsnuiven, kies je misschien beter voor het debuut van I Compagni Di Baal van een klein half jaar geleden.
Tracklisting:
- Immortals
- The Cry Of The Witch
- Stellar Gardener
- Midnight Wanderer
- Ghost Of Dublin
- To The Brothers Of Heliopolis
- Sons Of The Fallen
- Stories From An Astral Journey
Line-up:
- Alex – Guitar
- Stè – Vocals
- Mark – Guitar
- Sofia – Bass
- Cellino – Drums
Links: