Ten – Heresy And Creed
Frontiers Records, 2012
Tijdens mijn studententijd heb ik ooit een trimester lang tijdens het voorbereiden van tentamens naar het live-document Never Say Goodbye van deze Engelsen geluisterd. Het aardige aan deze dwarsdoorsnede van de eerste drie albums met publiek was dat de melodieuze rock van Ten prettig in het gehoor ligt en niet al te ingewikkeld is. De nasale zang van bandleider Gary Hughes in combinatie met de lekkere solo’s van Vinny Burns maakt dat ik dat album nog wel eens uit de kast trek.
Ik heb echter nooit de behoefte gevoeld mij dieper te verdiepen in Ten. Buiten Far Beyond The World, het laatste album met Burns, heb ik niets van de heren in de platenkast. Het nieuwe, tiende, album Heresy And Creed zal daar geen verandering in gaan brengen. Hughes en kornuiten doen nog steeds datgene dat zij ruim tien jaar geleden ook al deden. Degelijke, ietwat saaie melorock met veel toetsen en aanzwellende zang.
Heresy And Creed is dan ook niet veel beter of slechter dan voorgaande albums van Ten. Het hoge niveau van het debuut, The Robe en The Name Of The Rose wordt niet gehaald, maar nergens zakt de band door het ijs. Echte krakers zijn niet te duiden al bevallen Arabian Nights, The Lights Go Down en Unbelievable mij het beste. Inderdaad, de wat meer uptempo songs. Ik vind het jammer dat er te weinig van dit soort nummers op Heresy And Creed staan. De overvloed aan ballads en weinig om het lijf hebbende midtempo nummers laten mij koud en zorgen ervoor dat Heresy And Creed met een speelduur van dik een uur een behoorlijk lange zit is.
Tracklisting:
- The Gates Of Jerusalem
- Arabian Knights
- Gunrunning
- The Lights Go Down
- Raven’s Eye
- Right Now
- Game Of Hearts
- The Last Time
- The Priestess
- Insatiable
- Another Rainy Day
- Unbelievable
- The Riddle
Line-up:
- Gary Hughes – zang, gitaar
- Dan Mitchell – gitaar
- John Halliwell – gitaar
- Darrel Treece-Birch – toetsen
- Steve Mckenna – bas
- Max Yates – drums
Links: