Daylight Dies – A Frail Becoming
Candlelight Records, 2012
Daylight Dies maakt al tien jaar platen volgens hetzelfde recept: melodieuze, duistere en meeslepende death/doom zoals Katatonia en Paradise Lost dat in hun gloriedagen deden. Het enige dat de albums onderscheidt, en daar zijn alle waarnemers het over eens, is de subtiele stap voorwaarts die de band met elke release maakte zowel op productioneel als op songtechnisch vlak. Hiermee nestelde ze zich doorheen de jaren in de absolute top van dit specifieke genre. Benieuwd of de vierde langspeler A Frail Becoming deze lijn doortrekt.
De eerste track, Infidel, bevestigt meteen. De melancholische intro wordt na een kleine minuut afgebroken door een vocale uitbarsting van Nathan Ellis en een geweldig pompende riff. Dit moet zowat de meest herkenbare Daylight Dies song zijn tot op heden. Een super nummer! The Pale Approach komt als tweede en trekt de lijn van het hogere death metal-gehalte en dito tempo door. Dit gaat gelukkig niet ten koste van de typische doomsfeer, maar biedt eerder een extra dimensie.
Op Sunset keert voor het eerst de cleane zang van bassist Egan O’Rourke terug. De aangename afwisseling met de haast demonische stem van Ellis beheersen deze Amerikanen ondertussen als geen ander. Meteen gaat het tempo ook een stukje naar beneden en krijgen we een nummer met Opeth-achtige opbouw. Ook A Final Vestige en Ghosting bevinden zich in deze regionen en zo klinken er zowaar wat prog-invloeden door in deze prachtige muziekstukken!
Met Hold On To Nothing grijpt Daylight Dies terug naar hun eerdere werk, om vervolgens na een kort intermezzo in de vorm van Water’s Edge te eindigen met de langste song, het negen minuten durende An Heir To Emptiness. Ook hier gaat het er een stuk slepender aan toe. Eigenlijk een beetje jammer dat dit de afsluiter is, want het piekt toch iets minder dan de andere tracks. Maar dat kan ondertussen de “pret” (wat een ongebruikelijk woord bij doom) niet meer drukken.
Daylight Dies levert met A Frail Becoming opnieuw een absolute topplaat af. Het is het meest afwisselende album tot nu toe, zonder buiten de strikte lijntjes van het genre te kleuren. Ik ben niet bepaald een rasechte doomfanaat, maar kwaliteit komt altijd bovendrijven en ik ben er zeker van dat de band met dit album ook buiten het genre vele harten – zoals het mijne – met weemoed zal vullen!
Tracklisting:
- Infidel
- The Pale Approach
- Sunset
- Dreaming Of Breathing
- A Final Vestige
- Ghosting
- Hold On To Nothing
- Water’s Edge
- An Heir To Emptiness
Line-up:
- Nathan Ellis – Zang
- Egan O’Rourke – Bas, zang
- Barre Gambling – Gitaar
- Charlie Shackelford – Gitaar
- Jesse Haff – Drums
Links: