Dominoe – Naked But Dressed
Command Records/Yesterrock, 2012
Het Duitse Dominoe (al ruim twee decennia oud, en nog steeds is de Wikipedia-pagina enkel in het Duits beschikbaar…) is één van die zeldzame bandjes die melodieuze hardrock maken die voldoet aan werkelijk ieder cliché dat je maar over het genre kan bedenken. Het heeft pakkende songs, de band bestaat uit prima muzikanten, de teksten zijn zeer éénzijdig en gaan (waarover anders) over de liefde, en van de elementen zoals de rolling outro’s, de solo’s, de akkoordenschema’s en de typische Gotthard-achtige uitroepen is er geen enkele op een originele manier gebracht.
En daarmee heb ik ook ongeveer de plaat beschreven. Misschien kan ik nog wel de toevoeging doen dat sommige bands al deze elementen kunnen toepassen op een enigszins gepaste manier, waardoor het geheel maar beperkt cliché aanvoelt (op sommige Gotthard-albums is hier sprake van), en dat dat met Dominoe niet het geval is. In de categorie liefhebbers van hardrock kan ik me zelfs nog genoeg mensen voorstellen die kotsneigingen krijgen bij een nummer als My Girl (“She is my girl, and my girl likes to rock”). Desondanks zijn alle clichés goed uitgevoerd, en ligt het niveau voor het genre gewoon erg hoog (mede dankzij gastbijdragen van een aantal klassiekers uit onder andere Status Quo, Survivor en Wet Willie). En daarmee is hier ook zeker een doelgroep voor, die albums als deze ook echt geweldig vindt. De score is daarom een gemiddelde tussen de score van de liefhebber (een 90/100) en die van een willekeurig iemand anders (>50/100).
Tracklisting:
- What Happens
- Fine With Me
- Naked
- I’m Coming Home
- It’s Allright
- Don’t Throw Our Love Away
- A Good Way Down
- Love is the Answer
- My Girl
- All the Sins are Dying
- No Dude
- You and Me
- Take Me As I Am
- One Last Sugar
Line-up:
- Jörg Sieber – Vocals
- Robert Papst – Guitar
- Eddie Daum – Keyboards
- Janina Dietz – Vocals
- Chris Birawsky – Drums
Timo Kresslein – Bass
Links: