Roachclip – Nightfalls
Pure Rock Records, 2012
De Duitse band Roachclip draait al mee sinds begin jaren ’90, maar maakte wel een interval van een twintigtal jaren tussen het debuut en de vorige plaat The Return in 2009. Derde keer goede keer! Het zou ze in elk geval gegund zijn, dit zijn rockers die gewoon durven brengen wat ze zelf willen en niet in één hokje te duwen zijn. Een mix van gepeperde, traditionele hardrock met een moderne invloed.
Werkelijk elke track op Night Falls is anders, meteen de belangrijkste troef van deze band. Het gaat om melodieuze rock die wel vaker doet terugdenken aan de meezingstijl en luchtigheid van modernere bands als Red Hot Chili Peppers. No Reason of It Is You doen zo aan de rockende kant van die band denken, een song als When The Night Falls dan meer aan de gevoeligere zijde. Het grote verschil is dat Roachclip op zo’n tracks er ook wat hardrock/heavy metal ingooit, gaande van Deep Purple tot Iron Maiden. Buffalo, één van de topfavorieten op dit plaatje, brengt ook een melodie die sterk doet denken aan de gevoeligere insteek van Children of The Damned door Iron Maiden, maar deze Duitsers maken er dan een meer een moderne meezinger van.
In die algemene richting die de band opgaat vind je ook bepaalde zwaardere en experimentele accenten terug. Le Bon Roi Dagobert wordt gebracht op een manier die blijft hangen, wat in die cadans van Les Lacs Du Connemara, maar met wat meer hardrock in de gitaren. Poison Blonde gaat dan weer wat harder en op Suck Duck Rockin’ krijg je zelfs zuivere AC/DC voorgeschoteld. Tot slot is zeker ook de bekendere blues-hit St. James Infirmary van Louis Armstrong, waarvan een andere versie ook op de laatste van Hugh Laurie terug te vinden, noemenswaardig gebracht: de inbreng van de vrouwelijke gastvocalen geven een eigen kleur aan dit nummer en de erg mooie interactie tussen orgel en sax breien er een knap, licht psychedelisch einde aan.
Zondermeer een pluim voor de uitmuntende diversiteit die deze Duitse band aanbrengt! Dat je van The Red Hot Chili Peppers durft te rocken tot Deep Purple en van Franse chansons durft te gaan tot toppers in het blues-genre, toont gewoon aan dat je plezier maakt in hetgeen je brengt. Als deze band haar geluid nog iets opschroeft, en misschien de melodieën in de gitaren her en der nog iets meer klemtoon meegeeft, is ze dan ook klaar voor het grotere podium en wordt het ook een waar genoegen om optredens ervan te aanschouwen.
Tracklisting:
- No Reason
- Buffalo
- Le Bon Roi Dagobert
- GL 298
- It Is You
- Poison Blonde
- 1077
- Praying Mantis
- St. James Infirmary
- Stay With Me
- Suck Duck Rockin’
- When The Night Falls
- Fisherman
Line-up:
- Sven Bauer – Vocals, Guitars, Bass, Keys
- Oliver Noack – Keys
- Fritz Steger – Drums
- Thilo Kromer – Vocals, Bass
- Rolf Schmidt – Guitars
Links: