Barn Owl – Lost in the Glare
Thrill Jockey, 2011
De nieuwe Barn Owl is een plaat geworden zoals de hoes die beschrijft. Earth kennen jullie wel, nu, Barn Owl is de dorre zandvlakte-versie van het prairie-achtige Earth-landschap. Lange drones en subtiele (akoestische) gitaartoetsen van een duo dat haast uitsluitend met twee gitaren een hoop klaarspeelt.
Ook al is het bij tijd en wijle enorm minimalistisch, de dromerige soundscapes hebben een hallucinerend effect en beïnvloeden je gemoedstoestand. Geen achtergrondmuziek dus, maar begeesterende wolken vol gedreun, resonantie en waves. Afgezien van het nummer The Darkest Night Since 1683 is het relatief uplifting, in de vorm van trip en trance. Persoonlijk vind ik het net iets te rustgevend en mis ik wat percussie, maar op het einde van de dag is dit uiterst welkom.
Barn Owl staat in 2012 op Roadburn, de sprong naar een groter publiek is dus nabij. Wil je de massa voor zijn en nog vlug kennis opdoen van dit duo, neem dan zeker deze even in huis. Prima album.
Tracklisting:
- Pale Star
- Turiya
- Devotion I
- The Darkest Night Since 1683
- Temple of the Winds
- Midnight Tide
- Light Echoes
- Devotion II
Line-up:
- Evan Carminiti – Gitaar, zang, orgel
- Jon Porras – Gitaar, piano, synthesizers, keyboards
Links: